تحلیل لکه های داغ شاخص امنیت اکولوژیک در آبخیز سامیان

تحقیق حاضر با هدف شناسایی و تحلیل خودهمبستگی فضایی لکه های داغ شاخص امنیت اکولوژیک و مولفه های تامین وامنیت اکولوژیک در آبخیز سامیان انجام شد. بدین منظور بر اساس نه معیار مختلف، ضریب مشارکت فنآوری و نیز ردپایاکولوژ ی، آماره گتیس-ارد جی (Getis-Ord Gi) و شاخص مورا ن به ترتیب برا ی تحلیل لکه های داغ و خودهمبستگی فضایی آنها استفاده شدند . توزیع مکانی لکه های داغ و سرد نشان داد که از مولفه تامین تنها زیرآبخیز ۷، لکه داغ در سطح اطمینان۹۰ درصد بود و سایر حوضه ها فاقد الگوی معنی دار بودند. همچنین طبق مولفه تقاضا، زیرآبخیزهای ۱۷، ۲۴ و ۲۶ لکه داغ در سطح اطمینان ۹۵ درصد و زیرآبخیزها ی ۱۶، ۲۵ و ۲۷، لکه داغ در سطح اطمینان ۹۰ درصد را به خود اختصاص دادند و سایرزیرآبخیزها فاقد الگوی معنی دار بودند. در نهایت، مطابق نتایج شاخص امنیت اکولوژیک، زیرآبخیزهای ۷ و ۲۶ به ترتیب لکه داغدر سطح اطمینان ۹۰ درصد و لکه سرد در سطح اطمینان ۹۵ درصد را به خود اختصاص دادند. سایر زیرآبخیزها فاقد الگویمعنی دار شناسایی شدند. میانگین مقادیر مثبت z حاصل از شاخص موران بیان گر وجود همبستگی مکانی در بین ۲۷ زیرآبخیزمورد مطالعه است. همچنین، شاخص موران محلی برای مولفه های تامین و تقاضا و شاخص امنیت اکولوژیک به ترتیب برابر بامقادیر عددی ۰/۰۷-، ۰/۰۰۴- و ۰/۰۸- به دست آمد که الگوی پراکنده را اثبات کرد.

کلیدواژه ها:

آبخیز ایمن ، تحلیل لکه داغ ، توزیع مکانی ، مدیریت منابع