ضرورت مشارکت اجتماعی در ساختار مدیریت شهری

چکیدهمشارکت فرآیندی همه جانبه است که همه مردم و گروه ها در آن فعال و درگیر می شوند.مشارکت از نظر آبهوف و کوهن به معنای شرکت افراد در تصمیم گیری،اجرا، ارزشیابی، تقسیم منافع حاصل ازآن به افراد است بر اساس نظریه اچ.تی.تری همه افراد با یک سهم معین از منافع باید در مشارکت سهم داشته باشند افزایش جمعیت همراه با شهرنشینی و رشد شکاف بین نسلی در خانوادهها به عنوان پدیدهای فراگیر در یکصد سال اخیر هم کشورهای صنعتی و هم کشورهای در حال توسعه را با چالشهای جدیدی روبه رو ساخته است. توجه به نقش مشارکت اجتماعی در توانمند سازی انسانها، افزایش بهرهوری، کاهش مشکلات شهری و تحقق توسعه، مشکلات ناشی از عدم مشارکت و مشارکت محدود در فعالیتهای اجتماعی شهری در جامعه ایران، مجموعهای از مسائل اساسی در مدیریت شهری است. آن چه امروزه توسعه و بهره وری خدمات شهری را تضمین می کند، مشارکت کلی همه شهروندان در فعالیت های شهری است که می تواند مشروعیت، مقبولیت و رضایت مندی شهروندان را برای مدیریت شهری توامان به ارمغان آورد. نتایج نشان می دهد تصمیم گیری برای انتخاب طرح مناسب در شهرها, به یکی از چالش های اساسی مدیریت شهری تبدیل شده است. کارایی ضعیف طرح های سابق, باعث بازگشت به استفاده از مشارکت اجتماعی شهروندان به عنوان روشی برای خروج از بن بست در حل مسائل شهری شدند. که در این بین آموزش، زیر بنای توسعه فرهنگی و اجتماعی است؛ پس آحاد توده مردم با آگاهی از شیوههای مشارکت، چگونگی فعالیت در آن، نتایج و پیامدهای مشارکت اجتماعی میتوانند با حضور خود میزان و شمول آن را ارتقا بخشند.

کلیدواژه ها:

واژه کلیدی: مشارکت اجتماعی ، مدیریت شهری