بررسی اثر نیرو بر عیب چروکیدگی در شکل دهی چرخشی

بحث شکل دهی به روش های مختلف با بهینه ترین حالت از سری مباحث ویژه می باشد که موجب پیشرفت در تولید و تکنولوژی ساخت قطعات صنعتی شده است. شبیه سازی المان محدود نیز برای مدلسازی و آنالیز این روش ها زمینه بسیار موثری ایجاد کرده تا بتوان حالات مختلف را به شکل تئوری بررسی کرده و بهترین شرایط را برای کاربرد عملی به دست آورد. بررسی اثرات مختلف از جمله نیرو بر شکل دهی چرخشی، به دید انرژی در این مقاله گنجانده شده است. ابزار شکل دهی، با توجه به شکل ابزار، سطح تماس و نیروی موثر بر قطعه را تعیین می کند. دو نوع ابزار مورد بررسی قرار گرفته است و انرژی های موثر بر قطعه توسط نرم افزار اندازه گیری شده و در بهترین حالت ابزار، به صورت تجربی نتایج حاصل شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آنست که ابزار با سطح تماس بیشتر، نیروی بیشتری را بر قطعه وارد کرده و به دلیل همپوشانی موثرتر، انرژی یکنواختی را بر قطعه اعمال می کند که موجب کاهش عیب چروکیدگی خواهد شد. شیب کاهشی این انرژی قابل کنترل بوده و به سمتی پیش می رود که یکنواخت تر گشته و باعث ایجاد سطحی صاف و بدون عیب گردد.

کلیدواژه ها:

شکل دهی چرخشی ، چروکیدگی ، انرژی ، نیرو