تعیین اثربخشی آموزش مجازی بر فرسودگی تحصیلی و خلاقیت در دانش اموزان دختر متوسطه اول شهر یزد

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مجازی بر فرسودگی تحصیلی و خلاقیت در دانش اموزان دختر متوسطه اول شهر یزد در سال ۱۳۹۹ می باشد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش ازمون- پس ازمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دوره متوسطه دختر شهر یزد در سال ۱۳۹۹ که به تعداد ۱۰۱۸ نفر تشکیل می دهند. نمونه آماری این پژوهش ۶۰ نفر از دانش آموزان به وسیله نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه های این پژوهش پرسشنامه اموزش مجازی محمدی (۱۳۹۰)، فرسودگی تحصیلی برسو و سالانووا و اسچفلی (۱۹۹۷) و پرسشنامه خلاقیت عابدی(۱۳۷۲) می باشد و نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که اموزش مجازی بر فرسودگی تحصیلی و خلاقیت در دانش اموزان اثربخش بوده است و باعث کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خلاقیت شده است.

کلیدواژه ها:

اموزش مجازی ، فرسودگی تحصیلی ، خلاقیت