بررسی نقش ابعاد مدیریت دانش در اثربخشی و بهبود عملکرد معلمان شرکت کننده در دوره های آموزشی: یک مطالعه موردی

هدف: در پژوهش حاضر سعی بر آن است که به بررسی رابطه میان ابعاد مختلف مدیریت دانش و نقش این ابعاد در بهبود عملکرد معلمان شرکت کننده در دوره های آموزشی پرداخته شود. روش ­شناسی: این تحقیق از نظر دسته بندی تحقیقات بر اساس هدف، یک تحقیق کاربردی به شمار می آید. داده های تحقیق حاضر به صورت میدانی از معلمان آموزش و پرورش شهر تهران از چهار منطقه ۲، ۴، ۶، و ۱۲ که شامل نقاط مختلف بر اساس مناطق جغرافیای بود، انتخاب و به کمک پرسشنامه جمع آوری شد. یافته ­ها: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که ابعاد ترکیب دانش، توزیع دانش، نگهداری دانش و توسعه دانش به همراه متغیرهای توسعه و بهبود معلمان در همه موارد معنا دار بود. نتایج نشان داد که نگهداری دانش، توزیع دانش، ترکیب دانش و توسعه دانش به ترتیب دارای بیشترین اهمیت در عملکرد معلمان هستند. این متغیرها در مجموع قادر به پیش بینی حدود ۵/۴۹ درصد از تغییرات قابلیت های معلمان هستند. همچنین نتایج رگرسیون حاکی از آن بود که نگهداری دانش، توسعه دانش، توزیع دانش و ترکیب دانش دارای بیشترین اهمیت در پیش بینی مهارت های معلمان هستند. این متغیرها در مجموع قادر به پیش بینی حدود ۸/۴۸ درصد از تغییرات مهارت های معلمان هستند. همچنین براساس ساختار شبکه ای ANP مشخص شد، از بین ابعاد مدیریت دانش شاخص ترکیب دانش بیشترین وزن را در حوزه اثربخشی دوره های آموزشی معلمان به خودش اختصاص داد و به ترتیب توزیع دانش، نگهداری دانش و توسعه دانش بعد از آن قرار گرفت.  نتیجه­ گیری: محول کردن وظیفه کسب دانش از منابع خارجی به یکی از معلمان در مناطق مختلف آموزشی بمنظور ثبت دانش و تجربه، توسعه دانش های جدید برپایه آموخته های دوره های آموزشی، ذخیره، گزینش و ساماندهی تجربیات حاصل از آموزش ها و نیز استفاده از سیستم های تشویق و انگیزش بمنظور توسعه دانش کسب شده از مهم ترین نتایج این پژوهش به حساب می آیند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، بازدهی معلمان ، توسعه و نگهداری دانش ، توزیع و ترکیب دانش