تاثیر تمرینات محوری ساجیتال بر تعادل و هماهنگی زنان سالمند

هدف: سالمندی فرایندی طبیعی در زندگی انسان و حاصل فرسایش تدریجی ارگان های حیاتی در بدن است. افتادن یا زمین خوردنبه عنوان مشکلی شایع که تمام ابعاد سلامتی سالمندان را تحت تاثیر قرار میدهد، معرفی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسیتاثیر ۸ هفته تمرین های محوری ساجیتال بر تعادل و هماهنگی زنان سالمند است.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی است. نمونه آماری این تحقیق را ۳۲ زن سالمند شهر هیدج با دامنه سنی ۷۵-۶۰ سال تشکیل داده اند که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل ( ۱۵ ) و تجربی ( ۱۷ ) قرار گرفتند.به منظور ارزیابی هماهنگی از آزمون تاندوم گیت و برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون های تعادلی لک لک و آزمونبرخاستن و رفتن قبل و بعد مداخله استفاده شد. گروه تجربی به انجام یک دوره تمرین محوری ساجیتال هشت هفته ای (سه جلسه درهفته و هر جلسه یک ساعت) پرداختند و گروه کنترل فعالیت روزانه خود را انجام دادند. برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد ازآمار توصیفی و برای بررسی و تحلیل داده ها از تی مستقل و تی همبسته در سطح معنی د اری ۰۵ / ۰ ≤ P استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه کنترل و تجربی در آزمون های هماهنگی و تعادل در پیش آزمون اختلاف معنی داری وجودندارد اما در پس آزمون، گروه تجربی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل نشان داد. نتایج تی همبسته نیز اختلاف معنی داری بینپیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی در آزمون های هماهنگی و تعادل را نشان داد. درحالی که بین پیش آزمون و پس آزمون گروهکنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرین های محوری ساجیتال بر بهبود تعادل و هماهنگی در زنان سالمند موثراست؛ بنابراین به نظر می رسد تمرین های محوری ساجیتال روش تمرینی سودمندی جهت بهبود تعادل و هماهنگی باشد و بر اساسنتایج محور ساجیتال خطر افتادن و هزینه های درمانی وابسته به آن را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

تمرینات محوری ساجیتال ، تعادل ، هماهنگی ، سالمند