FMEA مبتنی بر هزینه دوره عمر، بررسی یک نمونه در صنعت فولاد

FMEA یک روش استاندارد جهت یافتن راه هایی برای پیشگیری از بروز مشکلات، حذف منبع ایراد و افزایش قابلیت اطمینان است. در واقع تجزیه و تحلیل حالتها و اثرات خرابی (FMEA) ابزاری است که میتواند خطرات را در مرحله طراحی و قبل از وقوع کاهش دهد. اما این تکنیک، محدودیتهایی دارد که در این مجال به آنها پرداخته شده است. مقاله مرجعی که مطالعه حاضر بر مبنای آن صورت گرفته[۱]، روش جدیدی را با عنوان FMEA مبتنی بر هزینه دوره عمر، معرفی میکند؛ که میتواند هزینه کلی یک سیستم را در دوره عمرش کاهش دهد. مقاله حاضر، همین روند را بصورت مطالعه موردی بر روی قطعهای به نام سگمنت که در صنعت فولاد مورد استفاده قرار میگیرد، اجرا کرده است. با اجرای این روش و انجام چند اقدام اصلاحی، در طول یکسال، تنها برای یک قطعه در صنعت مذکور، هزینه های تعمیرات به میزان ۲۷۹/۲ میلیون تومان کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

تجزیه و تحلیل حالتها و اثرات خرابی(FMEA (FMEA مبتنی بر هزینه دوره عمر ، ارزیابی ریسک ، افزایش قابلیت اطمینان ، دسترس پذیری.