تبیین رویکرد طراحی مبتنی بر شواهد در مراکز درمانی سرطان

در سال های اخیر، در مراکز درمانی سرطان شاهد بروز مشکلات زیادی در تجارب بیمارستانی، غلبه استرس بر بیماران و همراهانشانو در نهایت اختلال در روند بهبودی بودیم. با بررسی های انجام گرفته، محققان دریافتند که ضعف کار در اهمیت دادن صرف بهعملکرد، بی توجهی به کیفیت های محیطی بوده است. یکی از رویکردهایی که توانست در اثربخشی محیط های درمانی گامی مهمبردارد، رویکرد مبتنی بر شواهد می باشد. چنین رویکردی، بر اساس تحقیقات بدست آمده، در راستای روشن سازی وضعیت موجودمحیط های درمانی در وهله ی اول، سعی در توضیح مشکلات و شرایط نامطلوب موجود دارد و پس از آن راهکارهایی را در جهترفع این موانع و رسیدن به اهداف اصلی این رویکرد، ارائه می دهد. هدف این پژوهش دستیابی به مولفه های محیطی موثر وراهکارهایی اثبات شده در جهت بهبود کیفیت فضایی مراکز درمانی مبتنی بر رویکرد مبتنی بر شواهد می باشد؛ بر این اساس، پساز تبیین مفاهیم و اهداف رویکرد مذکور، به بررسی راهکارهای پیشنهادی در بافت درمانی پرداختیم. نتایج حاصل بیانگر این مفهوماست که در امر درمانی علاوه بر نیازهای جسمی افراد، توجه به نیازهای روحی و بسترهای محیطی وابسته، ضرورت دارد. لذاراهکارهای معمارانه پیشنهادی در محیط های درمانی سرطان می بایست مبتنی بر نیازهای عملکردی و روانی را در بر بگیرد تابیماران دوران سخت بیماری خود را در محیطی کارآمد، آرام و بدور از استرس سپری کند و بهبود یابند.

کلیدواژه ها:

مراکز درمانی ، رویکرد مبتنی بر شواهد ، طراحی مراکز سرطان ، محیط شفابخش ، طراحی عملکردی