ارزیابی اثرات محلول پاشی اسید سالسیلیک بر فعالیت برخی ترکیبات آنتی اکسیدانی انگور رقم شاهانی (Vitis Vinifera L. cv Shahani)
محل انتشار: پژوهش های صنایع غذایی، دوره: 28، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 114
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FOODRE-28-2_013
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1401
چکیده مقاله:
چکیده انگورهای بنفش رنگ هم چون رقم شاهانی به علت غنی بودن از ترکیبات آنتیاکسیدان و تولید مقادیر زیادی آنتوسیانین از ارزش غذایی بالایی برخوردار هستند، همچنین اسید سالیسیلیک به عنوان یک تنظیم کنندهی رشد گیاهی با افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی باعث افزایش محتوای ترکیبات ضد سرطان در بافتهای گیاهی میشود. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف محلولپاشی اسیدسالیسیلیک بر ویژگیهای کیفی و فعالیت برخی ترکیبات آنتی اکسیدانی انگور، بوتههای انگور رقم شاهانی از یک باغ مناسب در اطراف مراغه انتخاب و برای هر تیمار پنج گیاه انگور تقریبا یکنواخت علامتگذاری شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی و با سه تکرار در چهار سطح تیماری (صفر، نیم، یک و دو میلی مولار) اسید اسید سالیسیلیک انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که در طول دورهی محلولپاشی با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک از صفر به دو میلی مولار، محتوای فنل برگ و میوه، ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون و آنتوسیانین کل افزایش یافتند. در عین حال بیشترین مقدار آنتی اکسیدان کل در غلظت دو میلیمولار اسید سالیسیلیک به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد ۱۸درصد افزایش نشان داد. اسید سالیسیلیک به صورت معنیداری سبب کاهش قند محلول کل شد (۰۵/۰≥P)، در حالیکه هیچ اثرمعنیداری برفلاونویید میوه و کاروتنویید کل نداشت (۰۵/۰≥P). در مجموع کاربرد اسید سالیسیلیک یک روش مناسب برای افزایش جنبههای مختلف کیفی و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه انگور است که با تحریک سیستمهای دفاعی موجب افزایش ترکیبات ضد سرطان هم چون آنتوسیانین در بافت میوه انگور شده که از دیدگاه تغذیهای و سلامت بسیار حایز اهمیت می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامرضا گوهری
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
فاطمه صفایی
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
فرزاد رسولی
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
محمدعلی اعظمی
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
حبیب دواتی کاظم نیا
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :