بررسی ویژگی های مورفولوژیکی، عملکردی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی پریلا ارغوانی (Perilla frutescens var. crispa) در سه مکان مختلف کشت
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 14، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 342
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-14-3_010
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1401
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی سازگاری، رشد و برخی خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی پریلا ارغوانی (Perilla frutescens var. crispa) در ایران، این گیاه در سه مکان مختلف شامل ساری، رشت و شمال تهران کشت گردید. کشت گیاه دارویی پریلا ارغوانی در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در سه منطقه ساری، رشت و شمال تهران در اردیبهشت ۱۳۹۷ انجام شد. گیاهان در شروع گل دهی در مهر ماه برداشت شدند. ویژگی های مورفولوژیکی و عملکردی مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، طول گل آذین، تعداد ساقه، فاصله میان گره، قطر ساقه، عرض برگ، طول برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک گل بودند. صفات فیتوشیمایی مورد مطالعه شامل محتوای فنل و فلاونوئید کل و میزان رزمارینک اسید بودند. نتایج تجریه واریانس نشان داد که اثر مکان های مختلف کشت بر همه صفات مورفولوژیکی (به جز وزن تر ساقه، وزن تر و خشک بوته) و صفات فیتوشیمیایی در سطح پنج درصد معنی دار بود. عملکرد خشک اندام دارویی (برگ و گل) در مکانهای کشت ساری (۶۳/۴۱و ۰۵/۳۲)، رشت (۱۳/۲۶ و۷۱/۱۲) و شمال تهران (۹۹/۲۵ و ۴۷/ ۱۸) گرم در مترمربع به دست آمد. محتوای فنل کل و رزمارینیک اسید گیاهان در رشت (به ترتیب مقدار۰۲۷/ ۴۹ و ۲۹/۴۲ میلی گرم بر گرم ماده خشک) بیشتر از سایر مناطق کشت بود، در حالی که فلاونوئید کل در منطقه ساری بیشترین مقدار (۸/۱۴ میلی گرم بر گرم ماده خشک) بود. با در نظر داشتن صفات تولیدی و فیتوشیمایی، رشت و ساری (شمال کشور) مناطق مناسبی برای کشت و تولید گیاه پریلا ارغوانی می باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه عیدوزایی
گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
ابوذر علیزاده
گروه کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران و پژوهشگر جهاد دانشگاهی واحد استان لرستان، ایران.
صمد نژاد ابراهیمی
پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
امیر صحرارو
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
محمد حسین میرجلیلی
پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
جواد هادیان
پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :