بررسی جایگاه اسب از اسطوره تا تداوم نقش آن بر فرش

نقش اسب در اساطیر ایرانی از اسطوره آغاز هستی جهان تا جایگاه ایزدان به صورت پررنگ وجود دارد. علاوه بر اسطوره اهمیت اسب در حمل بار، میدان نبرد و همراهی شکارچی در میدان شکار قابل توجه است. این نقشمایه حیوانی در دوره های متعدد در آثار هنری ایران قابل مشاهده است. با توجه به اهمیت این نقشمایه در آثار هنری این پژوهش، با هدف بررسی جایگاه اسب از اسطوره تا تداوم نقش آن بر فرش و ارتباط این نقشمایه با بن مایه های اساطیری پرداخته است. پرسش اصلی این پژوهش آن است که آیا تصویر شدن نقش اسب بر فرش با معنای اسطوره ای و اعتقادی اسب در فرهنگ ایرانی مطابقت دارد؟. در این پژوهش شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و روش تحقیق تحلیلی- توصیفی است. نتیجه جاصل از این پژوهش نشان می دهد که علیرغم حضور این نقشمایه حیوانی در فرش تصویر شدن این حیوان فارغ از معنای اسطوره ای است و همراهی اسب با شکارچی در میدان شکار و اهمیت شکار در فرهنگ ایرانی دلیل تصویر شدن اسب در فرش است و همخوانی معنایی از نظر اسطوره های ایرانی با تصویر شدن این نقشمایه بر فرش مشاهده نگردید.  

کلیدواژه ها:

نقش اسب ، فرش ، اسطوره