پیش بینی نوموفوبیا بر اساس طرحواره های هیجانی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نوموفوبیا بر اساسطرحواره های هیجانی در بین دانشجویان انجام شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در نیمسال اول تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰بود که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی تعداد ۳۵۰ نفر (۲۱۴ نفر دختر و ۱۳۶ نفر پسر)بر اساس فرمول کوکران از بین دانشجویان ۱۸ تا ۲۵ سال به طور در دسترس انتخاب شدند و سپس با توجه به شرایط بیماری کووید ۱۹، پرسشنامه های نوموفوبیا (NMP-Q) از بیلدریم و کوریا (۲۰۱۵)و طرحواره های هیجانی (LESS) ازلیهی (۲۰۰۲) به شکل مجازی روی آنها اجرا شد. تحلیل داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه ۲۵ انجام شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که بیشترین همبستگی بین مولفه کنترل (۰.۵۲۷-=r) و کمترین همبستگی بین ابراز هیجانات وجود دارد(۰.۰۰۷=r). همچنین مولفه های کنترل، نشخوارگری و احساس شرم و گناه به میزان ۱۷ درصد از واریانس نوموفوبیا را تبیین می کنند. در مجموع می توان گفت که ویژگی های روانشناختی عمیقی مانند طرحواره ها و هیجانات افراد می تواند در تشدید یا تسکین علائم نوموفوبیا موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

دانشجویان ، طرحواره های هیجانی ، نوموفوبیا