ارزیابی زیست محیطی گذر از تولید مرسوم شکر به سمت تولید تحت پالایشگاه زیستی به عنوان یک راهبرد پایدار برای دستیابی به اقتصاد زیستی- چرخه ای

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه خسارت های زیست محیطی تولید شکر خام در کشت و صنعت­های استان خوزستان تحت چارچوب مرسوم خطی و تحت چارچوب دیدگاه اقتصاد زیستی-چرخه ای اجرا شد. هدف از انتقال سامانه های تولیدی با اقتصاد خطی به سامانه های تولیدی با اقتصاد زیستی-چرخه ای در واقع حذف پسماند، افزایش کارایی مصرف مواد و انرژی و تولید محصولات متنوع زیستی در جهت افزایش پایداری سامانه های تولیدی از جمله سامانه های تولید غذاست. نتایج این پژوهش نشان داد که تولید هر تن شکر خام تحت چارچوب اقتصاد خطی خسارت ۴۱/۱۶۷ پوینتی را به دنبال دارد که تولید و احتراق گاز طبیعی در فراوری نیشکر بیشترین مشارکت را در ایجاد این خسارت دارد. در مقابل، نتایج این پژوهش نشان داد که گذر از اقتصاد خطی و رسیدن به اقتصاد زیستی-چرخه ای که در آن ملاس و باگاس به عنوان دو پسماند مهم صنایع شکر به ترتیب به الکل و سوخت تبدیل می شوند کاهشی ۱۹۳ درصدی در خسارت زیست محیطی کل به دنبال دارد. این نتیجه­گیری تاکید می کند که تولید شکر تحت اقتصاد زیستی-چرخه ای نه تنها راه حل مناسبی برای مدیریت پسماند موجود است بلکه به شکلی چشمگیر در کاهش خسارت های زیست محیطی ناشی از تولید نیشکر و فراوری آن نقش دارد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد خطی ، امنیت غذایی ، پیامدهای زیست محیطی ، توسعه پایدار