ارزیابی و بهبود مدیریت توزیع آب در شبکه های آبیاری در شرایط کمبود آب (مطالعه موردی: کانال درجه دوم عقیلی شرقی)

تجربیات اخیر شبکه های آبیاری نشان داده که شیوه های مرسوم بهره برداری قادر به توزیع مناسب آب در دوره های کم آبی نبوده اند و ارتقا آن ضروری است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی چهار سناریوی مدیریتی برای بهبود توزیع آب در کانال آبیاری درجه دو عقیلی شرقی شبکه آبیاری و زهکشی گتوند استان خوزستان، تحت شرایط کمبود ۲۰ و ۴۰ درصد جریان انجام شد. سناریوی اول، کاهش متناسب دبی همه آبگیر ها است. سناریوی دوم، اولویت در تحویل کامل برخی آبگیر ها و توزیع کمبود آب بین سایر آبگیر ها است. سناریوی سوم، تحویل کامل آب به نیمی از آبگیر ها و کاهش متناسب نیم دیگر آبگیر ها طی ۱۲ ساعت اول، و عکس آن در ۱۲ ساعت دوم است. سناریوی چهارم، تحویل آب موجود به نیمی از آبگیر ها در ۱۲ ساعت اول، و تحویل آب به نیمه دیگر آبگیر ها در ۱۲ ساعت دوم است. شبیه سازی هیدرولیک جریان توسط مدل هیدرودینامیکی ICSS انجام شد. نتایج نشان می دهد که بکارگیری سناریو ها در بهبود توزیع آب موثر بوده و با استفاده از آنها می توان توزیع آب را با عملکرد بالاتری انجام داد. میزان تاثیر چهار سناریو بر روند بهبود توزیع آب در ۲۰ درصد کمبود آب به این صورت است که سناریو یک بیشترین تاثیر را داشته و بعد از آن به ترتیب سناریو های چهار، سه و دو قرار دارند. همچنین، میزان اثر بخشی سناریو ها در شرایط ۴۰ درصد کمبود آب نیز به این صورت است که به ترتیب سناریوهای چهار، سه، دو و یک بیشترین اثر مثبت را داشته-اند.

کلیدواژه ها:

تحویل و توزیع آب ، شبیه سازی ، کانال آبیاری ، کمبود آب ، مدیریت بهره برداری