تدوین مدل راهبردهای ارتقاء کیفیت آموزش مجازی مدارس ابتدایی به شیوه سنتزپژوهی

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل راهبردهای ارتقاء کیفیت آموزش مجازی مدارس ابتدایی به­ شیوه سنتزپژوهی صورت گرفت. روش تحقیق به­ صورت کیفی و از نوع سنتزپژوهی است که با روش تحلیل محتوا به­ کمک فراترکیب صورت پذیرفته و از نظر هدف نیز کاربردی می­باشد. محیط پژوهش مشتمل بر کلیه مقالات معتبر در داخل و خارج از ایران طی ۲۵ سال گذشته در رابطه با آموزش مجازی منتشر شده ­است. شیوه نمونه گیری پژوهش به ­روش هدفمند تا حد اشباع نظری داده ها می­ باشد. به گونه ای که مطالعه مقالات تا جایی ادامه یافت که داده های مکفی به دست آمدند؛ لذا ۲۷ مقاله براساس ملاک های ورودی انتخاب شدند. شیوه تحلیل داده ها به صورت کدگذاری و طبقه بندی اطلاعاتی از پژوهش های انجام ­شده صورت گرفت. مرحله مذکور حاصل تحلیل محتوایی استقرایی و ترکیبی مقولات، نتایج و ترکیب ها می­باشد که نتیجه آن به صورت استخراج یک چهارچوب مفهومی در حوزه ارتقاء کیفیت آموزش مجازی حول ۳ سطح فنی، آموزشی و ارزیابی قابل­ مشاهده است. نتایج حاصل­ شده بر ارتباط مقوله های یادگیری مستقل، یادگیری ارگانیکی، دسترسی فوری به سامانه، زمان بندی برنامه ها، آموزش چندرسانه ای، توسعه جعبه ابزارهای یادگیری، افزایش ظرفیت ها، نداشتن محدودیت یادگیری، ساده سازی فرایندهای یادگیری، بازنگری مکانیزم های یادگیری، ارزشیابی سازنده گرا و ارزشیابی همه جانبه با ارتقاء کیفیت آموزش مجازی با یکدیگر اشاره دارند.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، راهبردهای ارتقاء کیفیت ، سطح فنی ، سطح آموزشی ، سطح ارزیابی