بررسی و مقایسه رضایت فراغتی پسران نوجوان شرکت کننده در ورزش های الکترونیکی و سنتی

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه رضایت فراغتی نوجوانان پسر کرمانشاهی شرکت کننده در ورزش های الکترونیکی و سنتی است. پژوهش علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل تمام نوجوانان پسر (۱۲ - ۲۴ سال) ساکن کرمانشاه میباشد. بر اساس جدول مورگان نمونه آماری تعداد ۳۸۴ نفر انتخاب شدند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای است. در هر منطقه هشت گانه شهرداری، ۵۰ عدد پرسش نامه تکمیل گردید. ۲۰۰ پرسش نامه توسط نوجوانانی که جهت شرکت در بازی های الکترونیکی به مراکز بازی های الکترونیکی مراجعه کرده بودند، توزیع گردید. ۲۰۰ پرسش نامه نیز بین نوجوانانی که در باشگاه های ورزشی سطح شهر فعالیت داشتند، توزیع گردید. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه رضایت فراغتی بیارد و راقب (۱۹۹۱) استفاده شد. پایایی پرسش نامه از طریق آلفای کرونباخ ۸۱/۰ بدست آمد. جهت روایی صوری پرسش نامه نظرات ده نفر از اساتید و دانشجویان دکتری مدیریت ورزشی استفاده گردید. از روش های آماری میانگین، انحراف معیار و t مستقل، در نرم افزار spss۲۴ جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها نشان داد، بین میزان رضایت فراغتی نوجوانان شرکت کننده در ورزش های الکترونیکی و سنتی تفاوت معناداری وجود دارد. لذا بنابر تمایل پسران نوجوان به ورزش های الکنرونیکی، متوسط رضایت اوقات فراغت نوجوانانی که به ورزش های الکترونیکی می پردازند بیشتر از نوجوانانی است که به ورزشهای سنتی و معمول می پردازند.

کلیدواژه ها:

ورزش الکترونیک ، ورزش سنتی و معمول ، رضایت فراغتی ، نوجوان