تاثیر کانون توجه در تصویرسازی بر کینماتیک پرتاب آزاد بسکتبال

هدف این پژوهش، مطالعه تاثیر کانون توجه بیرونی بر کینماتیک پرتاب آزاد بسکتبال بود.۲۰ نفر از دانشجویان (دامنه سنی ۲/۱±۲۱ سال، زن، بدون تجربه در بسکتبال)، به صورت در دسترس از بین دانشجویان دانشگاه شهیدبهشتی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تصویرسازی کانون توجه بیرونی دور و نزدیک تقسیم شدند. تکلیف، ۲۰ پرتاب آزاد بسکتبال بود که در دو شرایط تصویرسازی کانون توجه بیرونی دور (توجه به حلقه) و کانون توجه بیرونی نزدیک (توجه به مسیر توپ) انجام شد. داده های کینماتیکی مفصل مچ توسط شش دوربین موشن آنالایزر ثبت شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد که بین دو گروه تصویرسازی کانون توجه بیرونی دور و نزدیک در دامنه جابه جایی مفصل مچ، تفاوتی وجود نداشت (۰۵/۰ < p). اما دامنه جابه جایی مفصل مچ در دو گروه به طور معناداری نسبت به شرایط پیش آزمون بیشتر بود (۳۸۶/۰ P). با این حال دامنه جا به جایی مفصل مچ بین دو گروه در پس آزمون به طور معناداری بیشتر از پیش آزمون بود (۰۷۲/۰ P). نتایج این مطالعه از فرضیه عمل محدود شده وولف که بیان می کند توجه به نشانه های بیرونی و مرتبط با حرکت می تواند برای اجرا مفید باشد، اثر فاصله بهینه در کانون توجه بیرونی و نظریه درجات آزادی برنشتاین که بر رهایی درجات آزادی در طول تمرین که به اجرای موثرتر برای افراد مبتدی اشاره دارد، حمایت می کند.

کلیدواژه ها:

تصویرسازی ذهنی ، کانون توجه ، توجه بیرونی دور ، توجه بیرونی نزدیک ، کینماتیک