ساخت و تعیین ویژگی های روان سنجی آزمون حرکات بیانگر در افراد زبان پریش

هدف از پژوهش حاضر ساخت و تعیین ویژگی های روانسنجی آزمون حرکات بیانگر در بیماران زبان پریش زبان می باشد. بدین منظور ابتدا تصاویری بدین منظور طراحی شد. در طراحی تصاویر مواردی از قبیل فلجی دست و پا در نظر گرفته شد. برای تعیین روایی محتوایی گزینه های طراحی شده از دو شاخص CVR و CVI استفاده شد که هیئتکارشناسی در این آزمون ۱۵ زبان شناس و گفتاردرمانگر بود. مطابق جدول تصمیم گیری لاوشه برای تعیین نسبت روایی محتوایی (CVR) گزینه های بالای ۰.۴۹ و برای تعیین شاخص روایی محتوایی (CVI) نیز گزینه های بالای ۰.۷۹ انتخاب شدند . آزمون ساخته شده بر روی ۵۱ بیمار زبان پریش با میانگین سنی ۵۱ سال و ۱۵۳ فرد سالم با میانگین سنی ۵۰ سال اجرا شد. از ۴۱ بیمار زبان پریش و ۱۰۵ نفر فرد سالم بازآزمون گرفته شد (۰.۹۴ICC=). نمرات ۴۲ نفر آزمودنی و ۱۳۶ نفر فرد سالم توسط دوارزیاب مورد بررسی قرار گرفت (۰.۹۱r=). ضریب همسانی درونی آزمون (آلفای کرونباخ) ۰.۹۶ بود و اعتبار همه زیر آزمونها بالای ۰.۹۱ بود که نشان می دهد همه گویه ها نقش یکسانی در نمره کل دارند و در صورت حذف یک گویه آلفا به طور معنادار افزایش نمی یابد.

کلیدواژه ها:

حرکات بیانگر ، زبان پریش ، ویژگی های روانسنجی