آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تکنیک های شی گرا و پیکسل پایه مطالعه موردی: حوضه مردق چای

آگاهی از تغییرات کاربری و پوشش سطح اراضی امری ضروری در برنامه ریزی صحیح در جهت توسعه پایدار به شمار می آید. امروزه فناوری های سنجش از دور به عنوان عنصر اصلی در پایش کاربری اراضی و تغییرات پوشش گیاهی مورد استفاده قرار می گیرد. پژوهش حاضر به منظور بررسی روند تغییرات کاربری اراضی با مقایسه روش های پیکسل پایه و شی گرا در تهیه نقشه کاربری اراضی حوضه مردق چای با استفاده از تصاویر لندست در سال ۲۰۰۰ و ۲۰۲۰ انجام گرفت. برای مقایسه نتایج د ر هر د و روش از د اد ه های آموزشی یکسان برای طبقه بندی استفاد ه گرد ید. سپس روش های ارزیابی شامل صحت کلی و ضریب کاپای طبقه بندی استخراج و مشخص شد که نتیجه طبقه بندی به روش شی گرا با ضریب کاپا و صحت کلی به ترتیب برابر با ۸۹/۰ و ۰۸/۹۱ برای سال ۲۰۰۰ و ۹۲/۰ و ۶۶/۹۳ برای سال ۲۰۲۰ نسبت به روش پیکسل پایه نتایج بهتری ارائه می دهد. بر اساس نتایج حاصله از آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی، بیشترین میزان تغییر حادث شده مربوط به کاربری مرتع متراکم به مرتع متوسط با مقدار ۴۴۸/۳۵، کاربری خاک به مرتع متوسط با مقدار ۶۸۶/۲۷ و مرتع متوسط به مناطق مسکونی با مقدار ۳۴۷/۲۱ کیلومترمربع می باشد. همچنین کمترین تغییرات حادث شده مربوط به کاربری کوهستان به خاک با مقدار ۰۱۵/۰، مناطق مسکونی به مرتع متراکم با مقدار ۰۲۳/۰ و مرتع متراکم به خاک با مقدار ۰۸۱/۰ کیلومترمربع می باشد. آنچه که در نقشه ها بسیار واضح است کاهش بیش از حد مراتع و تبدیل آن به سایر کاربری ها می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییرات کاربری اراضی ، پیکسل پایه ، شی گرا ، مردق چای ، شمالغرب ایران