ارزیابی و دقت سنجی روش های زمین آماری در برآورد سطح بهینه ایستابی آب های زیرزمینی، مطالعه موردی: شمال غرب دشت کرمانشاه

مدیریت صحیح منابع آب زیرزمینی مستلزم در دست داشتن مشخصات صحیح مربوط به ویژگی­های سفره آب زیرزمینی، توزیع فضایی مشخصات آن و عمق پیوسته سطح ایستابی و نوسانات آن می باشد. هدف تحقیق حاضر ارزیابی و دقت­سنجی روش­های زمین آمار در برآورد یک سطح پیوسته ایستابی بهینه برای آب­های زیرزمینی محدوده ای به مساحت ۹۹۹کیلومتر مربع در  شمال ­غرب دشت کرمانشاه می­باشد. بدین منظور از آمار سطح ایستابی مربوط به ۵۰ حلقه چاه در محدوده مطالعاتی استفاده شد، دراین راستا  با استفاده از گزینش نیم تغییر نمای بهینه از بین  ۴ نیم تغییر نمای نمایی، خطی، گوسین و کروی به تحلیل ساختار و همبستگی فضایی سطح ایستابی چاه ها اقدام گردید. از ۳ مدل  درون یاب  زمین آماری  کریجینگ معمولی، ساده و عمومی به منظور برآورد سطح ایستابی محدوده مطالعاتی استفاده گردید. سپس با به کار گیری الگوریتم ارزیابی متقابل و از طریق شاخص­هایجذر مربع خطای میانگین، خطای سیستماتیک و غیر سیستماتیک مدل، خطای مطلق و  بایاس میانگین، شاخص قابلیت پذیرش و ضریب تبیین، به ارزیابی و دقت سنجی مدل های درون یاب مذکور در براورد سطح ایستابی منطقه مورد نظر اقدام گردید. نتایج نشان داد که مدل کریجینگ معمولی با نیم تغییر نماینمایی و در نظر گیری ۸ همسایه بهترین درونیاب در مدل سازی سطح ایستابی محدوده مطالعاتی می­باشد. خروجی کار میتواند راهنمای برنامه ریزان  در مکان­یابی بهینه حفر  شبکه چاه­های کشاورزی باشد. برنامه ریزان می­توانند از طریق به روز کردن داده­های این مدل،  از آن به عنوان یک مدل بهینه برای پایش نوسانات سطح ایستابی آب منطقه مورد مطالعه  و برنامه ریزی در مورد میزان بهره برداری از سفره، استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

سطح ایستابی ، آب های زیرزمینی ، مدل های زمین آمار ، نیم تغییرنما ، کرمانشاه