ارزیابی توانایی گیاه پالایی گونه عسلی (Alyssum maritimum) در پالایش خاک های آلوده به سرب

زمینه و هدف: گیاه پالایی به عنوان روشی امیدبخش برای اصلاح خاک است که به آسانی می تواند فلزات سنگین را جذب کرده و آلودگی را از خاک بزداید. در همین راستا پژوهش حاضر به ارزیابی توانایی گیاه­پالایی گونه عسلی (Alyssum maritimum) در پالایش خاک­های آلوده به سرب می پردازد. روش کار: آزمایش در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با پنج سطح محلول نیترات سرب و گونه عسلی در شرایط گلدانی اجرا شد.  پس از رشد و گل دهی، غلظت سرب در اندام های مختلف گیاه به روش هضم اسیدی با استفاده از دستگاه جذب اتمی سنجیده شد. به منظور ارزیابی توانایی گونه انتخاب شده در پاک سازی محیط از فلزات سنگین، از دو شاخص فاکتور تغلیظ زیستی و فاکتور انتقال استفاده شد. نتایج: یافته­های این مطالعه نشان داد که بیشترین تجمع سرب در اندام برگ می­باشد. با توجه به این یافته­ ها می توان انتظار داشت با افزایش غلظت سرب در خاک، تجمع در اندام های گونه عسلی نیز افزایش یابد. به طور کلی میزان انباشت سرب در اندام های این گونه گیاهی از الگوی ساقه<ریشه<برگ پیروی می­کرد. نتایج حاصل از محاسبه شاخص های فاکتور تغلیظ زیستی و فاکتور انتقال در گونه عسلی، بیان گر مقادیری بالاتر از ۱ برای این شاخص ها بود که نشان دهنده پتانسیل بالا در انتقال و انباشت سرب در بخش هوایی گونه ی گیاهی مورد بررسی است. نتیجه­گیری: گونه گیاهی انتخاب شده با توجه به شاخص های تعریف شده برای گیاهان بیش اندوز فلزات سنگین و با در نظرگرفتن ضریب تغلیظ زیستی و فاکتور انتقال، توانایی بالایی در پالایش خاک های آلوده به سرب را دارد و می توان آن را در گروه گیاهان بیش اندوز قرار داد.

کلیدواژه ها:

Phytoremediation ، Lead ، Alyssum maritimum ، Bioconcentration Factor ، Translocation Factor ، گیاه پالایی ، سرب ، گونه گیاهی عسلی ، فاکتور تغلیظ زیستی ، فاکتور انتقال