تعیین کننده های گرایش به بزهکاری در بین نوجوانان و راهکارها

یکی از مسائلی که در دنیای مدرن نوجوانان درگیر آن هستند گرایش به بزهکاریهای اجتماعی است. وقوع بزهکاری در نوجوانان به یک نگرانی اجتماعی بزرگ تبدیل شده است که ناشی از عوامل مختلف در سطوح خرد و کلان است. آنچه در این میان مهم تلقی می شود، شناسائی ریشه های گرایش به بزهکاری و راههای مقابله با آن است. این مطالعه با هدف؛ فهم عوامل موثر بر بزهکاری نوجوانان در شهرستان کرمانشاه انجام شده است. جامعه آماری، شامل دختران و پسران ۱۳ تا ۱۸ ساله شهرستان کرمانشاه بوده است. حجم نمونه شامل ۱۰۰نفر از دختران و پسران و روش نمونه گیری به شیوه نمونه گیری ترکیبی هدفمند بوده است.پرسش نامه های ناقص از روند تحلیل حذف شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار R و آزمون لوجستیک دودوئی استفاده شده است. از نرم افزار SPSS برای پایایی و همسانی درونی گویه ها و پرسش نامه استفاده شد. یافته ها نشان می دهد متغیرهای تاثیر گروه همسالان p=۰. ۰۰۲، فقر و نابرابری p=۰. ۰۱۷و محیط نامناسب خانواده p=۰. ۰۳۷ به ترتیب دارای بیشترین اثر بر متغیر وابسته بوده اند. همچنین بین یادگیری های اجتماعی رسانه و اختلالات روانی با بزهکاری نوجوانان رابطه ای معنادار مشاهده نشد. نتایج نشان می دهد گروه همسالان بعنوان مهمترین عامل در بزهکاری نوجوانان نقش داشته است و یادگیری اجتماعی به عنوان کم اثرترین متغیر در رابطه با بزهکاری نوجوانان بوده است. از این رو، باید تلاش مشترکی از سوی والدین، معلمان، روانشناسان،و مشاوران مدرسه و جامعه شناسان انجام شود تا اطمینان حاصل شود که نوجوان در کنار گروه همسالان و در محیط امن خانواده و به دور از هرگونه تبعیض و ناعدالتی در همه ابعاد، در مسیر درست قرار دارند و با کمترین اختلال از این سنین عبور کنند.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، همسالان ، فقر و نابرابری ، خانواده ، یادگیری اجتماعی ، اختلال روانی