بررسی رابطه توانمندسازی کارکنان با رشد سرمایه فکری سازمان ]مطالعه موردی: کارکنان آموزش و پرورش شهرستان زنجان[

امروزه سازمانها به طور فزایندهای با محیطهای متلاطم، پیچیده و متغیر روبرو هستند. پیچیدگی وتغییر جزء لاینفک زندگی سازمانی شده است. از یک سو، سازمانها امروزه برای پاسخ به تغییراتی که در محیط رخ می-دهد به کارکنانی توانمندتر از گذشته نیاز دارند. از سوی دیگر، رویارویی با این واقعیت که پارادایم های مکانیکی انتظارات و خواسته های سازمان را برآورده نمیکند، سازمانها را بر آن داشته تا در جست و جوی راه های دیگری برای دستیابی به مزیتهای رقابتی باشند. از جمله رهیافت های جدید، سرمایه فکری است. در اقتصاد مبتنی بر دانش از سرمایه فکری به منظور خلق دانش و افزایش ارزش سازمانی استفاده می شود و موفقیت یک سازمان به توانایی اش در مدیریت این منبع کمیاب بستگی دارد. همچنین یکی از قابلیت های مهم سازمانی که می تواند به سازمانها درخلق و تسهیم دانش کمک بسیار نماید، سرمایه فکری است. از این رو، هدف این مقاله بررسی رابطه توانمندسازی کارکنان با رشد سرمایه فکری سازمان در آموزش و پرورش شهرستان زنجان است. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و جامعه آماری این تحقیق نیز کارکنان ستادی بودند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که در این شرکت توانمندسازی کارکنان با رشد سرمایه فکری سازمان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. به عبارت واضح تر، با افزایش توانمندسازی کارکنان، سرمایه فکری نیز افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

احساس یکپارچگی ، توانمندسازی ، همراستایی ارزشها ، سرمایه فکری