ارزیابی قابلیت اکولوژیک اراضی شهرستان فیروزآباد برای استمرار و گسترش فعالیت های کشاورزی و مرتع داری
محل انتشار: فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره: 20، شماره: 69
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-20-69_007
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1401
چکیده مقاله:
کشاورزی فشرده و بهره برداری بی رویه از مراتع، موجب کاهش حاصلخیزی اراضی کشاورزی، افت کیفیت مراتع و تخریب محیط زیست گردیده است. بروز خشکسالی های مستمر، کاهش تراز آب زیرزمینی، کاهش حاصلخیزی خاک و افت کیفیت مراتع، فعالیت های بخش کشاورزی شهرستان را تحت الشعاع قرار داده است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی قابلیت اکولوژیکی منطقه برای استمرار و گسترش فعالیت های کشاورزی و مرتع داری انجام گردید. با در نظر گرفتن مولفه های ارتفاع از سطح دریا، جهت جغرافیایی، درصد شیب، پوشش گیاهی، اقلیم، بافت خاک، میزان زهکشی خاک، حاصلخیزی خاک، فرسایش پذیری خاک و میزان آب نسبت به ارزیابی قابلیت اکولوژیک اقدام شد. در نهایت، با استفاده از روش های ترکیب خطی وزنی (WLC) و میانگین وزنی رتبه بندی شده (OWA)، مناطق مستعد کشاورزی و مرتع داری شناسایی گردیدند. یافته های پژوهش نشان داد که تنها بخش محدودی از اراضی شهرستان برای انجام فعالیت های کشاورزی و مرتع داری مناسب می باشند. بر اساس ارزیابی های انجام شده به روش های WLC و OWA به ترتیب ۲۸.۷ و ۱۲.۶ درصد از مناطق از ظرفیت متوسطی برای زراعت، باغداری و مرتع داری برخوردارند. این در حالی است که به ترتیب ۷۱.۱ و ۸۴.۶ درصد از اراضی شهرستان، دارای توان ضعیف یا فاقد توان لازم برای انجام فعالیت های کشاورزی و مرتع داری می باشند. با توجه به یافته ها باید از توسعه کشاورزی فشرده در منطقه اجتناب گردد. همچنین در مناطق دارای توان اکولوژیکی متوسط می بایست به کاشت متناوب محصولات کشاورزی، گسترش باغات کشاورزی و توسعه منطقی فعالیت های مرتع داری بسنده شود. در مناطق دارای توان ضعیف نیز نه تنها باید از توسعه زراعت های آبی خودداری شود، بلکه می بایست نسبت به اجرای برنامه های مربوط به مدیریت مراتع نیز اقدام گردد.
کلیدواژه ها:
منابع اکولوژیکی ، پتانسیل محیطی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، روش ترکیب خطی وزنی ، روش میانگین وزنی منظم
نویسندگان
بابک اجتماعی
استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مرضیه کشاورز
دانشیار گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :