رابطه ی بین باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجو- معلمان

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه ­ی ابعاد باورهای معرفت شناختی (باور به قطعیت دانش، ساده دانستن فرایند یادگیری،  توانایی ذاتی یادگیری، سریع دانستن فرایند یادگیری) و خودکارآمدی تحصیلی و تعیین سهم هرکدام از آن ها در پیش ­بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یزد بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یزد در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ تشکیل می دهند که ۳۰۰ نفر از این افراد به روش نمونه­ گیری خوشه ­ای یک مرحله­ ای و بر اساس جدول مورگان و کرجسی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع ­آوری داده­ ها از پرسشنامه باورهای معرفت شناختی (بالیس، ۲۰۰۹) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (اون و فرامن، ۱۹۹۸) استفاده شد. به منظور تعیین پایایی ابزارهای پژوهش از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. داده­ ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ­ها نشان داد که هر چهار باور معرفت شناختی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی معنادار دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد، باور یادگیری سریع (۰۱/۰>p،  ۲۴/۰- =β) و سادگی دانش (۰۵/۰>p، ۱۴/۰- =β) به صورت منفی خودکارآمدی تحصیلی را پیش بینی می­کنند. به این معنی که دانشجویانی که باورهای خام و ساده انگارانه دارند از خودکارآمدی پایینی برخوردارند. نتایج پژوهش حاضر نشان می­ دهد که تقویت باورهای معرفت شناختی می ­تواند خودکارآمدی تحصیلی دانشجو- معلمان را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

باورهای معرفت شناختی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانشجویان