اثر جایگزینی سطوح مختلف سویای پرچربی با کنجاله سویا بر خصوصیات لاشه، اکسیداسیون چربی و کیفیت گوشت بره های پرواری زل

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر سطوح متفاوت جایگزینی سویای پرچربی با کنجاله سویا بود. در این پژوهش درصد متوسط ­رشد روزانه، مقدار مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک، درصد نرخ­ وزن ­نسبی، درصد نرخ رشد ویژه، خصوصیات لاشه،کیفیتگوشتومیزاناکسیداسیونچربیعضلهراسته در بره­های پرواری زل اندازه گیری شد. بره ها دارای میانگین سن شروع پرواربندی سه ماهگی و وزن شروع پرواربندی ۱/۰±۴۴/۱۹ کیلوگرم بودند. در ۱۴هفته آزمایش (دو هفته عادت پذیری و ۱۲ هفته پرواربندی)، بره­ها به چهار تیمار (به­ترتیب دریافت­کننده صفر، ۳۳، ۶۶ و ۱۰۰ درصد جایگزینی سویای پرچربی با کنجاله سویا)و هر تیمار با پنج تکرار تقسیم شده بودند. نتایج نشان داد که درصد متوسط ­رشد روزانه، درصد نرخ­ وزن ­نسبی و درصد نرخ رشد ویژه با افزایش درصد سویای پرچربی افزایش یافت. در پایان آزمایش، ۱۲ بره (سه بره از هر تیمار) کشتار شدند و در تفکیک لاشه با افزایش مقدار سویای پرچربی جیره، وزن ­نیم ­لاشه، قلب، کبد، معده­ چهار قسمتی، سر دست، ران و نسبت سردست و ران به لاشه افزایش معنی­داری نشان داد. همچنین کیفیت مزه، مقبولیت کلی و بافت گوشت بهبود پیدا کرد (۰۵/۰>p ). با افزایش مدت زمان نگهداری عضله راسته در سردخانه (یک و دو ماه)، میزان اکسیداسیون چربی گوشت به طور معنی داری کاهش یافت (۰۵/۰>p ). نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از سویای پرچربی سبب افزایش شاخص های عملکردی رشد در بره­ها شد و همچنین میزان اکسیداسیون را کاهش و شاخص های کیفیت گوشت در مدت زمان نگهداری در سردخانه را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

اکسیداسیون چربی ، بره زل ، خصوصیات لاشه ، سویای پرچربی ، کیفیت گوشت