نفی کلام در اندیشه ی غزالی
محل انتشار: فصلنامه اندیشه دینی، دوره: 10، شماره: 36
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRT-10-36_005
تاریخ نمایه سازی: 29 بهمن 1401
چکیده مقاله:
علم کلام در صدد ارائهی تبیینی معقول از دین و دفاع خردمندانه از آن است. این علم در دوران مختلف، به گونه های مختلف مورد نقد قرار گرفته است، هم از جانب مخالفان دین و هم از جانب موافقان دین. در جهان اسلام، غزالی هم به رشد آن دانش کمک بسیار کرده است و هم در نقد آن کوتاهی نکرده است. در دیگاه وی، منزلت علم کلام در کلیت یک دین، درمان و نگهبانی عقاید عامهی مردم است گرچه دانستن آن بدعت، خطرناک یا دست کم، بیهوده است. هدف از این نوشتار، بررسی این دوگانگی است که به باور برخی برخاسته از تحول روحی اوست. اما این نوشتار بر آن است که بررسی متقاطع و همزمان آثار او در این باره، نشان می دهد که تحول خاصی در اندیشهی غزالی رخ نداده است. افزون بر این، صدور حکم تحلیلی- تفکیکی از جانب غزالی به نسبت مخاطب و متکلم علم کلام، همراه با دیدگاه او دربارهی مدارج حقیقت، دلیل خوبی بر رد روایتی است که آثار غزالی را متناقض می داند. به هر روی، دیدگاه کلی او دربارهی کلام دلالتی مستقیم بر تربیت دینی دارد. در نگاه غزالی، نباید در تربیت دینی از کلام استفاده کرد مگر به ضرورت. بدیل رویکرد کلامی برای عامهی مردم، نخست اسلامشناسی دروندینی است. دوم، توجه به احساسات دینی فرد، که با توجه به پیشینهی تربیت عرفانی در فرهنگ ایرانی- اسلامی مطلوب می نماید. و در نهایت، بدیل سوم، آموزش انفرادی علم کلام است که غزالی با شرایط خاصی و در صورت ضرورت، تجویز میکند.
کلیدواژه ها:
۱- علم کلام ۲- غزالی ۳- تربیت دینی
نویسندگان
کیوان بلندهمتان
استادیار دانشگاه کردستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :