نوآوری های سهروردی در باب «ملاک نیازمندی معلول به علت»
محل انتشار: فصلنامه اندیشه دینی، دوره: 10، شماره: 36
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 159
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRT-10-36_003
تاریخ نمایه سازی: 29 بهمن 1401
چکیده مقاله:
ابن سینا ملاک نیازمندی معلول به علت را امکان ماهوی آن می داند، ولی ملاصدرا با نقد امکان ماهوی، امکان فقری را بر جای آن نشانده، عین ربط بودن موجودات به باری تعالی را نتیجه می گیرد. اما آیا سهروردی نیز همانند ابن سینا، ملاک نیازمندی معلول به علت را امکان ماهوی ماهیات می انگارد یا قبل از ملاصدرا و همانند او ، فقر فی نفسه انوار را ملاک نیازشان به علت می داند. در این مقاله، ثابت شده است که سهروردی در مواضع بسیاری از آثار خود، ملاک نیازمندی انوار به علتشان را فقر فی نفسه آن ها می داند. در نظر او، ذات انوار چیزی به جز نور بودن آن ها نیست که همانند اشعات و اشراقاتی از نورالانوار ظهور یافته اند. این عقیده ی او، دو نتیجه ی زیر را به دنبال دارد: ۱. عین ربط بودن موجودات به باری تعالی، ۲. توحید افعالی، زیرا وقتی که موجودات در ذاتشان مستقل از علت هستی بخششان نباشند، در فعل خود نیز از او مستقل نخواهند بود، بنابراین فاعل حقیقی عالم خود نورالانوار است.
کلیدواژه ها:
۱-امکان ماهوی ۲- امکان فقری ۳- سهروردی ۴- علت ۵- معلول
نویسندگان
علی ارشد ریاحی
دانشیار گروه الهیات دانشگاه اصفهان
خدیجه قاسمی مقدم
کارشناس ارشد فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :