بررسی تاثیر و ماندگاری برنامه ی تمرینی ۸ هفته حرکات اصلاحی با فیزیوبال، و کینزیوتیپ بر زاویه سر به جلو پسران نوجوان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر و ماندگاری برنامه ی تمرینی ۸ هفته حرکات اصلاحی با فیزیوبال،و کینزیوتیپ بر زاویه سر به جلو پسران نوجوان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی . سر به جلو یکی از شایع ترین پوسچرهای معیوب است که باعث عدم سازماندهی صحیح عضلات گردن می شود ،بنابراین ضرورت و اهمیت چنین تحقیقاتی بخصوص در بین افراد کم سن و سال کاملا محسوس است. روش ها: تعداد ۴۵ نفر از پسران باشگاهی در اصفهان) ۱۵ تا ۱۸ سال( به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. میزان زاویه سر به جلو با استفاده از روش عکسبرداری نیمرخ بدن مورد اندازه گیری قرار می گیرد. یافته ها: میزان سر به جلو در نوجوانان پسر مبتلا به سندرم متقاقطع در گروه حرکات اصلاحی با کینزیوتیپینگ پیش آزمون( ۴.۷۳ ± ۵۱.۸ )، پس آزمون ( ۴.۸ ± ۴۴.۴ )،ماندگاری( ۴.۶۹ ± ۴۴.۷۳ ) در گروه حرکات اصلاحی با فیزیوبال پیش آزمون( ۴.۷۳ ± ۵۰.۶۶ ) و پس آزمون ( ۴.۲۴ ± ۴۳.۱۳ )،ماندگاری( ۴.۳۱ ± ۴۶.۷۳ ) که نشان دهنده تاثیر هر دو برنامه تمرینی و ایجاد ماندگاری تاثیر تمرینات پس از ۴ هفته از انجام تمرینات بر زوایه سر به جلو می باشد. نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر نشان داد ، برنامه ی تمرینی تجویز شده در این تحقیق زاویه سر به جلو در پسران نوجوان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی را کاهش می دهد. همچنین با گذشت ۴ هفته از انجام تمامی تمرینات، ماندگاری قابل توجهی از تمرینات بر روی زاویه سر به جلو مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

ماندگاری ، تمرینات اصلاحی ، کینزیوتیپ ، فیزیوبال ، سر به جلو