تاثیر ماهیت متفاوت کربوهیدرات های غیرالیافی در جیره گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، بالانس انرژی، قابلیت هضم و الگوی مصرف خوراک در دوره انتقال

این پژوهش به منظور بررسی اثر جایگزینی تفاله چغندر قند با دانه جو در جیره گاوهای هلشتاین بر توازن انرژی، خوراک مصرفی، قابلیت هضم و رفتار مصرف خوراک در دوره انتقال انجام شد. در این آزمایش  ۲۴ راس گاو هلشتاین چند بار زایش، طی ۲۸ روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار تا ۲۴ روز پس از زایش استفاده شدند. گاوها به­طور تصادفی به سه تیمار آزمایشی اختصاص یافتند؛ تیمارهای آزمایشی در دوره پیش و پس از زایش به شرح زیر بودند: ۱)۱۰۰ درصد جو، ۲)۷۵ درصد جو + ۲۵درصد تفاله چغندرقند و ۳)۵۰ درصد جو+۵۰ درصد تفاله چغندرقند. خوراک مصرفی روزانه در پیش و پس از زایش در تیمار ۲۵ درصد تفاله چغندرقند (۶۴/۱۳ و ۲۲/۱۷) نسبت به دو تیمار دیگر بالاتر بود (۰۰۰۱/۰P<). در دوران پیش و پس از زایش، خوراک مصرفی بر اساس درصد وزن بدن به ترتیب در تیمارهای ۵۰ (۰۱/۲ و ۳۱/۲) و ۲۵ (۸۱/۱ و ۶۰/۲) درصد تفاله چغندرقند بالاترین بود (۰۰۰۱/۰P<). قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی در پیش و پس از زایش در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشت. pH شکمبه ای در پس از زایش در تیمار بدون تفاله چغندرقند پایین ترین (۷۷/۵) بود (۰۵/۰P<). در دوره پیش از زایش، گاوها در جیره بدون تفاله چغندرقند، ذرات باقیمانده روی الک ۱۹ میلی متر را بیشتر (۷۴/۱۰۲) و ذرات بزرگتر از ۱۸/۱ میلی متر را کمتر (۹۰/۹۷) انتخاب کرده بودند (به­ترتیب ۰۵/۰P< و ۰۱/۰P<). نتایج این آزمایش نشان داد که جایگزینی ۲۵ درصد تفاله چغندر قند با جو در جیره های دوره انتقال، می تواند با تاثیرگذاری بر خوراک مصرفی، سبب بهبود عملکرد دام و سلامت شکمبه ای شود.

کلیدواژه ها:

الگوی مصرف خوراک ، تفاله چغندر قند ، دانه جو ، دوره انتقال ، قابلیت هضم