جایگاه اسلام و فرهنگ در بازآفرینی محله های قدیمی شهرها

شهرها متناسب با فرهنگ یک ملت شکل گرفته و انعکاس دهنده هویت آنها بودهاند. در سیمای کنونی شهرها هویت اسلامی کمتر مورد توجه است. معنا از مهمترین ابعاد هویتی شهر، محسوب میشود و عدم تطابق آن با ارزش های فرهنگی، سبب هویت نامطلوب شهرهای امروزی است. فضای شهری بستر تعاملات فرهنگی و زندگی شهری نماد و تجسم کالبدی مفاهیم فرهنگی است. بافت تاریخی شهرها به لحاظ دارا بودن قدمت ، میراث کالبدی، زمین های متناسب با عملکرد فرهنگی مهمترین بستر کالبدی - فضایی ارزش های فرهنگی محسوب می شود. موضوع فرسودگی بافت قدیمی، امروزه یکی از مهمترین چالشها و مسائل اغلب شهرهای کهن ایرانی است که فرا روی جامعه ی تصمیم گیران و برنامه ریزان شهری قرارگرفته است .در دهه های اخیر رشد شتابان شهرنشینی و توسعه و گسترش بی رویه شهرها؛ تنگناها، معضلات و پیچیدگی هایی را به همراه داشته که شدت یافتن ضرباهنگ" تغییر فضایی -کالبدی "در بخشهای قدیمی و مرکزی شهرها از پیامدهای آن پدیده بوده است.ضرورت پژوهش حاضر در پی بی توجهی به زمینه ی فرهنگی و اسلامی در مداخلات معاصر و ساخت وسازهای اخیر، خود را به خوبی نشان میدهد، چرا که این بی توجهی یکی از مهمترین مسائل پیشروی این بافت هاست که هویت یک شهرواجتماع را تهدید می نماید درنتیجه اندیشیدن به ابعاد گوناگون فرهنگی درمحله های تاریخی و قدیمی پیش ازهرموضوعی ضروری دارد

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، بافت قدیمی ، اسلام و فرهنگ