بررسی برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد روغن ژنوتیپ های مختلف گلرنگ در شرایط قطع آبیاری

به منظور بررسی پاسخ ارقام مختلف گلرنگ به تنش رطوبتی در منطقه سروستان، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار و پانزده ژنوتیپ گلرنگ در دو سال زراعی ۹۵ و ۹۶ اجرا شد. کرت اصلی شامل دو سطح آبیاری نرمال و قطع آبیاری از مرحله ظهور اولین قوزه ها و کرت فرعی شامل پانزده ژنوتیپ گلرنگ بود. شاخص های مورد ارزیابی در این آزمایش شامل عملکرد دانه، محتوای نسبی آب برگ، محتوای روغن، عملکرد روغن و شاخص های تحمل به تنش بودند. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که در هر دو شرایط آبیاری ژنوتیپ های Dincer و PI-۵۳۷۵۹۸، بیشترین عملکرد دانه، محتوای نسبی آب برگ و عملکرد روغن را به خود اختصاص دادند. بررسی شاخص های تحمل به تنش خشکی شامل میانگین هندسی بهره وری(GMP) و شاخص تحمل تنش (STI) که با توجه به مقادیر بالای آنها می توان ارقام متحمل را تشخیص داد، ژنوتیپ Dincer در هر دو شرایط آبیاری و بر اساس درصد کاهش عملکرد دانه ژنوتیپ PI-۵۳۷۶۳۶-s (۵۷%) به عنوان متحمل ترین ژنوتیپ ها معرفی شدند.

کلیدواژه ها:

شاخص تحمل ، محتوای روغن ، محتوای نسبی آب برگ