اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر عملکرد علوفه، محتوای آب نسبی و کلروفیل برگ ذرت در شرایط تنش خشکی
محل انتشار: فصلنامه اکو فیزیولوژی گیاهی، دوره: 9، شماره: 30
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 131
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPEC-9-30_003
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1401
چکیده مقاله:
برای بررسی اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک و اسید آسکوربیک بر عملکرد و خصوصیات ذرت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی طی سال های ۹۳-۱۳۹۲ در شهرستان خوی، به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در چهار تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی، تنش خشکی از طریق آبیاری پس از ۵ ۷۵ و ۵ ۱۵۰ میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر اعمال گردید. فاکتور فرعی شامل محلول پاشی اسید آسکوربیک و اسید سالیسیلیک با غلظت ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر و تیمار شاهد (عدم محلول پاشی) بود. اثر سال تنها بر محتوای آب نسبی معنی داری بود. تنش خشکی بر وزن علوفه تر، کلروفیل a، b و کلروفیل a+b اثر معنی داری داشت. محلول پاشی بر تمام صفات اثر معنی داری داشت. اثرات متقابل سال و محلول پاشی بر وزن علوفه تر و کلروفیل a معنی دار بود. تیمار محلول پاشی ۱۰۰ میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک در سال ۱۳۹۲ با میانگین ۴۶/۷۴ تن در هکتار و تیمار عدم محلول پاشی در سال ۱۳۹۳ با میانگین ۴۷/۵۹ تن در هکتار بیشترین و کمترین وزن تر علوفه را داشتند. بیشترین و کمترین کلروفیل a در تیمارهای محلول پاشی ۳۰۰ میلی گرم در لیتر اسید آسکوربیک در سال ۱۳۹۳ و عدم محلول پاشی در سال ۱۳۹۲ مشاهده شد. اثرات متقابل تنش خشکی و محلول پاشی تنها بر عملکرد علوفه اثر معنی داری داشت. تیمار محلول پاشی ۱۰۰ میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک در آبیاری شاهد (۸۲/۸۰ تن در هکتار) و تیمار شاهد محلول پاشی در آبیاری تنش (۷۴/۵۲ تن در هکتار) به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد علوفه را دارا بودند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نواب حاجی حسنی اصل
PhD student of Agronomy, Tabriz branch, Islamic Azad Unvercity, Tabriz, Iran.
فرهاد فرح وش
Department of Agronomy and Plant Breeding, Tabriz branch, Islamic Azad Unvercity, Tabriz, Iran.
محسن رشدی
Department of Agronomy and Plant Breeding, Khoy branch, Islamic Azad Unvercity, Khoy, Iran.
بهرام میرشکاری
Department of Agronomy and Plant Breeding, Tabriz branch, Islamic Azad Unvercity, Tabriz, Iran.
مهدی غفاری
Karaj Agriculture and Natural Resource Research Center of Plant and Seed, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :