تآثیر فصل کاشت و تراکم بذر بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد عدس (رقم گچساران) در شرایط دیم

به منظور بررسی امکان کشت پاییزه عدس در شرایط دیم و مقایسه آن با کشت معمول (بهاره) و نیز تعیین تراکم بذر مناسب در هر یک از فصل های کاشت، این پژوهش در سال زراعی ۸۸-۱۳۸۷ در شهرستان خرم آباد اجرا گردید. آزمایش دارای دو عامل فصل کاشت (پاییزه و بهاره) و تراکم بذر (در پنج سطح ۲۰۰، ۲۵۰، ۳۰۰، ۳۵۰ و ۴۰۰ بذر در مترمربع) بود که به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر فصل کاشت بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد غلاف در متر مربع، شاخص برداشت، تعداد دانه در متر مربع، تعداد غلاف تک بذری وتعداد غلاف دو بذری در متر مربع، معنی دار بود. عملکرد دانه ،عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد غلاف در متر مربع و تعداد دانه در متر مربع در کشت پاییزه به طور معنی داری بیشتر از کشت بهاره بود. همچنین تراکم کاشت اثر معنی داری روی عملکرد دانه، تعداد غلاف در متر مربع، تعداد دانه در متر مربع و تعداد غلاف تک بذری در متر مربع داشت. بیشترین عملکرد دانه به میزان ۱۶۰۰ کیلوگرم در هکتار به کشت پاییزه مربوط بود . تیمار ۳۵۰ بذر در مترمربع دارای بیشترین عملکرد دانه (۱۵۷۵ کیلوگرم در هکتار) بود ولی تفاوت معنی داری بین تراکم های ۳۰۰ ،۳۵۰ و ۴۰۰ دانه در متر مربع وجود نداشت. کاشت این محصول در شرایط دیم خرم آباد به صورت پاییزه و با تراکم ۳۰۰ بذر در مترمربع توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: عدس دیم ، تراکم بذر ، فصل کشت ، عملکرد دانه