اثر نیتروژن و تداخل علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ارزن

به منظور بررسی اثر نیتروژن و تداخل علف های هرز(تاج خروس و سلمه تره) بر عملکرد و اجزای عملکرد ارزن، آزمایشی گلخانه ای در منطقه بوانات، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در پاییز ۱۳۸۹ به اجرا در آمد. فاکتور اول، میزان نیتروژن از منبع اوره شامل سه سطح ۰،۱۰۰و۲۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار و فاکتور دوم رقابت ارزن با علف هرز در ۳ سطح شامل یک سطح عاری از علف هرز  و دو سطح ارزن آلوده به علف های هرز تاج خروس و سلمه تره بود. صفات مورد اندازه گیری عبارت بودند از عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و عملکرد نسبی گیاه (PRY). نتایج نشان داد که تاثیر تداخل علف های هرز بر عملکرد واجزای عملکرد ارزن معنی دار بود. افزایش میزان نیتروژن از ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار به ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار تاثیر معنی داری بر عملکرد ارزن نداشت و به دلیل فشار زیاد رقابت از سوی علف های هرز، افزایش میزان نیتروژن موجب کاهش عملکرد ارزن شد. اثر سطوح مختلف نیتروژن و سطوح مختلف رقابت و اثرات متقابل آنها بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک  و شاخص برداشت در سطح ۰۱/۰ معنی دار گردید. میزان PRY ارزن در مخلوط با علف های هرز کاهش یافت. در مخلوط ارزن و سلمه تره میزان PRY سلمه تره کمتر از ارزن و در مخلوط ارزن و تاج خروس PRY تاج خروس بیشتر از PRY ارزن بود. این امر به رقابت کنندگی بیشتر این گیاه با ارزن ارتباط داده شد.