تاثیر دو نوع تمرین تناوبی و استقامتی شدید به همراه مصرف مکمل عناب بر وضعیت استرس اکسایشی و ظرفیت های آنتی اکسیدانی بافت بیضه رت های نر ویستار نابالغ

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات تناوبی و استقامتی شدید به همراه مصرف مکمل عناب  بر وضعیت استرس اکسایشی و ظرفیت­های آنتی اکسیدانی بافت بیضه موش های نابالغ انجام شد. روش شناسی: ۷۲ سر موش نابالغ صحرایی نژاد ویستار با سن ۲۲ روز و وزن ۴۷۵/۷ ± ۶۴/۶۰ گرم به صورت تصادفی به ۹ گروه :کنترل، تمرین تناوبی شدید (HIT)، تمرین استقامتی شدید (ICT)، عناب، تمرین استقامتی شدید + عناب، تمرین استقامتی شدید + دارونما، تمرین HIT + دارونما، تمرین HIT + عناب و دارونما تقسیم شدند. بعد از یک هفته آشناسازی، پروتکل ICT شامل دویدن بر روی نوار گردان به مدت ۴ هفته (۵ جلسه در هفته) و پروتکل HIT شامل ۴ هفته (۶ جلسه در هفته) بر روی نوار گردان جوندگان انجام شد. به گروه­های دارونما، گاواژ آب مقطر و به گروه های دارای عناب،گاواژ عصاره عناب با دوز ۶۰۰ میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، روزانه بعد از تمرین ارائه شد. اندازه­گیری میزان فعالیت آنزیم های SOD ، GPX و CAT و سطوح MDA و TAC به روش اسپکتروفتومتری و کیت الایزا انجام شد. یافته ها: در گروه HIT افزایش معنی دار SOD، GPX و TAC پس از ۴ هفته مشاهده شد (۰۰۱/۰=P)؛ در گروه ICT، میزان MDA پس از ۴ هفته به طور معنی داری کاهش داشت (۰۲۲/۰=P)، در حالی که  SOD (۰۰۶/۰=P) و TAC (۰۰۱/۰=P) افزایش معنی­داری داشتند. میزان فعالیت آنتی اکسیدان ها و سطح  MDA و  TACدر گروه HIT + عصاره عناب تغییر معناداری نیافت، از طرفی در گروه ICT + عصاره عناب، تنها  CAT  کاهش معناداری داشت (۰۱۲/۰ =P). نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد تمرینات تناوبی و استقامتی شدید موجب کاهش فشار اکسایشی و افزایش معنی دار آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت بیضه و موش های صحرایی نابالغ شده است. با این وجود با توجه به مطالعات اندک صورت گرفته در این زمینه، نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد.

کلیدواژه ها:

مالون دی آلدئید ، سوپر اکسید دیسموتاز ، گلوتاتیون پراکسیداز ، کاتالاز ، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام