مولفه های موثر در شکل گیری طراحی اماکن زیارتی از منظر عرفان اسلامی (مطالعه موردی بقعه ائمه بقیع )

مبانی عرفانی از گذشته تا به امروز سر چشمه بسیاری از رهیافت های انسان به سمت خدای یگانه بوده، چنانکه در تمامی علوم نظیر؛ پزشکی ، ادبیات، ستاره شناسی ، جامعه شناسی و معماری تجلی یافته است و این مهم تاثیر بسزایی در شکل گیری مسیر درست در علوم مختلف داشته ، در طول دوران های مختلف عرفای زیادی پا به عرصه گذاشتند و مطالب زیادی را بیان نمودهاند که تمامی آنها یک نتیجه مهم را دربر داشته و تنها راه رسیدن به خداست ، اما در علوم مختلف راه های رسیدن به اهداف متفاوت است . در این به موضوع تاثیر عرفان اسلامی بر معماری اماکن زیارتی و بطور اخص مقبره ائمه بقیع قبل از تخریب پرداخته شده است ، مطالعات پیشین نشان می دهد که طراحی معماری مقابر درگذشته متاثر از معنویت و عرفان الهی بوده و هرکدام با روشهای مختلف معماری و با بهره گیری از عناصر مختلف سعی در بیان این موضوع داشته اند که چگونه با به کارگیری جزئیات در معماری و مفهوم رسیدن به ذات الهی را به مخاطب منتقل نماید. لذا این موضوع مطرح می شود که در جامعه معاصر چه مولفه هایی در شکل گیری طراحی معماری اماکن زیارتی موثر می باشد. هدف اصلی این پژوهش دستیابی به مفاهیم متاثر در شکل گیری اماکن زیارتی مذهبی است که می توانند به خلق فضایی درخور شان جامعه مذهبی بی انجامد، با شناخت الگوهای زیباشناختی که دارای فلسفه و برآمده از عرفان اسلامی اس، می توانیم مکانی را طراحی کنیم که دارای جزئیاتی قابل درک از عالمی والا باشدکه به درستی عبادت را برای ما معنا نماید، مجموعه بقیع با جاذبه های مذهبی عرفانی بستر مناسبی جهت تحلیل این موضوع می باشد که مورد تحقیق قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

بقیع ، عرفان اسلامی ، مقبره ، تزئینات