طراحی مجتمع تفریحی فرهنگی با رویکرد روانشناسی محیطی

امروزه مساله ای که بیشتر از همه حایز اهمیت است ارایه راهکارهایی جهت ارتقاء نشاط و سرزندگی جامعه بوسیله معماری و شهرسازی است و با توجه به افزایش جمیعت و رشد جامعه جوان کشور نیاز به فضاهایی برای گذران اوقات فراغت و تفریح افراد جامعه احساس می شود، که یکی از این فضاها می تواند مجتمع فرهنگی تفریحی باشد. مکان های تفریحی رابطه تنگاتنگی با هویت فرهنگی و اجتماعی دارند تا به نوعی نیازهای مادی و معنوی شهروندان در جهت ارتقاء سطح کیفی زندگی شان را برطرف نمایند.در قرن حاضر موضوع رابطه ی انسان و محیط مورد توجه پژوهشگران این حوزه از دانش بوده است . در این راستا شناخت انسان و ویژگی های محیط زندگی او و چگونگی برقراری رابطه میان این دو عامل اهمیت دارد و آنچه روان شناسی محیطی را از سایر شاخه های روانشناسی مجزا می سازد، همانا بررسی ارتباط رفتارهای متکی بر روان انسان و محیط کالبدی است . ایجاد چنین مجموعه ای در شهرتبریز اگر با شناخت کامل و اصولی از شرایط محیط ، ویژگی های فرهنگی ، اجتماعی و... صورت پذیرد جوابگوی بسیاری از نیازهای روحی ،روانی و جسمانی و شور و نشاط و سرزندگی اجتماعی در مردم و به خصوص جوانان خواهد بود.در این مقاله ابتدا به تعریف تفریح و هدف از تفریح پرداخته شده، سپس با روش تحلیلی _توصیفی به اهمیت فرهنگ و حفظ ارزش های فرهنگی و همچنین شناخت مفهوم روانشناسی محیطی از منظر پژوهشگران و اندیشمندان بررسی شده است .

کلیدواژه ها:

تفریح ، فرهنگ ، مجموعه فرهنگی - تفریحی ، روانشناسی محیطی .