ارائه مدل مراکز رشد دانشگاهی واقعی – مجازی در اکوسیستم کارآفرینی فناورانه ایران

در دوران پاندومی ویروس COVD ۱۹ از مهم ترین چالش های پیش روی ماموریت کارآفرینی دانشگاه ها، ارائه ی خدمات مجازی از سوی مراکز رشد به استارتاپ های فناورانه به عنوان یکی از راه حل های مهم در مقابله با چنین شرایطی می باشد. در این تحقیق با طرح پرسش اساسی برای مراکز رشد دانشگاهی واقعی - مجازی در اکوسیستم کارآفرینی فناورانه ایران، به دنبال طراحی چنین الگویی بوده ایم. به علت وجود طیف گسترده ای از متغیرهای اثرگذار و پیچیدگی های زمینه ی وقوع پدیده ی مورد مطالعه و ظرفیت نظریه ی مبنایی در اکتشاف الگوی مناسب از این روش استفاده شد. در جمع آوری داده ها از مصاحبه ی عمیق و نیمه ساختاریافته از طریق روش نمونه گیری هدفمند با ۲۱ نفر از افراد صاحب نظران و مدیران مراکز رشد دانشگاهی، پارک های علم و فناوری و کاربران فناور مستقر در مراکز رشد دانشگاهی، استفاده شد. داده ها از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی با استفاده از نرم افزار مکس کیودا ۲۰۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. الگوی پاردایمی شامل پدیده محوری (انکوباسیون ترکیبی (حضوری- مجازی) ایده های فناوران صاحب استارتاپ های فناورانه دانشگاهی)، شرایط علی، شرایط زمینه ای، متغیرهای مداخله گر، راهبردها و پیامدهای انکوباسیون ترکیبی (سطح اکوسیستم فناورانه دانشگاهی، سطح فناوران مستقر در مراکز رشد و سطح کلان اکوسیستم) می باشند. این نتایج بینش های ارزشمندی برای مدیران و کارکنان مراکز رشد دانشگاهی ایجاد می کند.

کلیدواژه ها:

مراکز رشد دانشگاهی ، مراکز رشد مجازی ، کارآفرینی فناورانه ، کارآفرینی ، اکوسیستم کارآفرینی