برهمکنش تراکم و مدیریت گیاه پوششی ماش (Vigna radiata L.) بر عملکرد دانه و کنترل علفهای هرز کنجد (Sesamum indicum L.)

به منظور بررسی تاثیر تراکم و مدیریت گیاه پوششی ماش در عملکرد دانه و سرکوبی علفهای هرز کنجد آزمایشی مزرعه ای در سال ۱۳۹۴ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح تراکم گیاه پوششی ماش (۵، ۱۰ و ۱۵ بوته در متر مربع) و سه سطح مدیریت ماش  شامل بدون اعمال مدیریت، قطع و گذاشتن در طرفین کنجد، سمپاشی با علفکش پاراکوات در مقدار ۵۰% دز توصیه شده و دو شاهد بدون گیاه پوششی و عاری از علف های هرز بودند.نتایج نشان داد  که تداخل تمام فصل علفهای هرز سبب کاهش ۵۸ درصدی عملکرد دانه کنجد نسبت به شرایط عاری از علف هرز در شرایط بدون گیاه پوششی شد. تیمارهای مدیریت قطع ماش در تراکمهای ۵، ۱۰ و ۱۵ بوته در متر مربع عملکرد دانه کنجد را بترتیب ۸۴، ۹۶ و ۱۲۰ درصد نسبت به شاهد تداخل علف های هرز افزایش داد. بالاترین تراکم و وزن خشک پهنبرگ و باریکبرگهای هرز در تیمار شاهد تداخل علف هرز مشاهده شد. وزن خشک باریک برگ های هرز در شرایط بدون مدیریت، قطع و علفکش در تراکم ۱۰ بوته ماش، به ترتیب ۸۳، ۸۶ و ۸۹ درصد نسبت به شاهد تداخل علفهرز کاهش یافت. درنهایت با توجه به اهمیت کشاورزی پایدار می توان گیاه پوششی ماش (تراکم ۱۵ بوته در متر مربع) را با اعمال مدیریت قطع در جهت بهبود عملکرد کنجد و سرکوبی علف های هرز آن توصیه نمود.

کلیدواژه ها:

تداخل ، دز توصیه شده ، عاری از علف هرز ، عملکرد ، قطع