بررسی رابطه ی الگوهای روابط ابژه، توانمندی ایگو و نگرش به فرزندآوری با نقش میانجی نگرش به نقش های جنسیتی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی الگوهای روابط ابژه، توانمندی ایگو و نگرش به فرزندآوری با نقش واسطه ای نگرش به نقش های جنسیتی در زنان بود. مطالعه ی حاضر از نوع مطالعات همبستگی به روش مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی زنان متاهل دارای قدرت باروری بوده، که از زمان شروع پژوهش به مراکز خدمات جامع سلامت در شهر مشهد مراجعه کردند. تعداد ۲۳۰ نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ی الگوهای روابط ابژه بل (۱۹۹۵)، سیاهه ی روان شناختی توانمندی ایگو مارک استروم (۱۹۹۷)، پرسشنامه نگرش به نقش جنسیتی والتر (۲۰۱۸) و پرسشنامه ی نگرش به فرزندآوری سودربرگ و کریستنسون (۲۰۱۳) بود. آنالیز آماری داده ها با استفاده نرم افزارSmart PLS ۳ انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که توانمندی ایگو، دلبستگی ناایمن و خودمیان بینی هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم از طریق نگرش نسبت به نقش های جنسیتی توانایی پیش بینی نگرش های منفی به فرزندآوری را دارند. بنابراین نگرش منفی نسبت به فرزندآوری متاثر از توانمندی ایگو و الگوهای روابط ابژه و نگرش به نقش های جنسیتی است. عدم تمایز نگرش نسبت به نقش های جنسیتی (تساوی گرا و سنتی) در پیش بینی نگرش های منفی به فرزندآوری می تواند نشانه ای از تاثیر مشترک عوامل محیطی جامعه بر فرزندآوری باشد.

کلیدواژه ها:

توانمندی ایگو ، الگوهای روابط ابژه ، نگرش به فرزندآوری ، نگرش به نقش های جنسیتی