تحلیل زبان شناختی کاربرد دشواژه در شهرستان شوشتر

دشواژه ها به عنوان یکی از ابزارهای زبانی توامان بیانگر عواطف و احساسات فردی و شاخص های جامعه شناختی هر منطقه است. هدف از انجام این پژوهش، طبقه بندی دشواژه­های رایج در شهر شوشتر و مطالعه تفاوت کاربرد آنها تحت تاثیر متغیرهای اجتماعی سن، جنسیت، قومیت و تحصیلات است. ابزار این پژوهش توصیفی-تحلیلی مشاهده و پرسش نامه بود. ۱۴۰ نفر از میان ۱۶۰ آزمودنی به سوالات پرسشنامه به طور کامل پاسخ گفتند و پاسخ ها با توجه به آزمون های آماری مورد تحلیل قرار گرفتند. بررسی ها نشان داد که هم زنان و هم مردان شهر شوشتر، بیشتر به هنگام عصبانیت و ناراحتی، از دشواژه استفاده می کنند و این دشواژه ها را می توان در یازده طبقه جای داد. نتایج نشان می دهد که از بین متغیرهای اجتماعی مورد بحث سن و جنسیت بر میزان به کارگیری دشواژه ها تاثیر معناداری دارد (۰۱۵/۰P=). مردان بیش از زنان و رده سنی ۱۵ تا ۱۹ سال بیش از دیگر رده ها از دشواژه استفاده می کنند. علاوه بر این، قومیت و سطح تحصیلات اثر معناداری بر کاربرد دشواژه ها ندارد (۸۹/۰P=).

کلیدواژه ها:

Sociology of Language ، Taboo ، Age ، Gender ، Ethnicity ، Shushtar