اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در بهبود نشانه های اختلال ارگاسم زنان و افزایش دانش و صمیمیت جنسی در زنان مبتلا به اختلال جنسی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری در بهبود نشانه های اختلال ارگاسم زنان و افزایش دانش و صمیمیت جنسی زنان مبتلا به اختلال جنسی بود. در راستای هدف پژوهشی، سه بیمار مبتلا به اختلال ارگاسم زنان مراجعه کننده به مرکز روان درمانی شهر تبریز از طریق مصاحبه تشخیصی و مصاحبه بالینی ساختاریافته بر اساس معیارهای تشخیصی DSM-۵ و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. این بیماران پس از احراز شرایط درمان، وارد فرایند درمان شدند. در این پژوهش از طرح تجربی تک­موردی از نوع خط پایه چندگانه استفاده شد. کارایی پروتکل درمان شناختی-رفتاری در طی سه مرحله مداخله (خط پایه، درمان ۸ جلسه ای، و پیگیری ۱ ماهه) با استفاده از پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI)، پرسشنامه صمیمیت جنسی باگاروزی و پرسشنامه دانش جنسی آن هوپر مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده های حاصل از پژوهش، از روش ترسیم دیداری، فرمول درصد بهبودی و اندازه اثر تحلیل استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که درمان شناختی-رفتاری در بهبود نشانه های اختلال ارگاسم زنان و افزایش دانش و صمیمیت جنسی زنان مبتلا به اختلال جنسی اثربخش است. بنابراین، روش درمان شناختی-رفتاری در بهبود نشانه های بیماران مبتلا به اختلال ارگاسم از کار آیی لازم برخوردار است.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی-رفتاری ، اختلال ارگاسم زنان ، دانش جنسی ، صمیمت جنسی ، اختلال عملکرد جنسی