اثربخشی آموزش رفتاری والدین بر عزت نفس و مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیشفعالی

هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر مداخلات آموزشی رفتاری والدین بر مشکلات رفتاری و عزت نفس کودکان دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی بود. این مطالعه نیمه آزمایشی که شامل ۳۰ نفر والدین کودکانی که دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی و تحت درمان دارویی (ریتالین) بودند و به کلینیک مغز و شناخت استان تهران مراجعه کرده بودند را تشکیل دادند. برای انتخاب جامعه آماری در ابتدا از روش در دسترس و سپس افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند و گروه آزمایش تحت برنامه آموزش رفتاری بر اساس مدل بارکلی به مدت ۸ جلسه دو ساعته قرارگرفت. ابزار پژوهشی استفاده شده شامل پرسشنامه علائم مرضی کودکان، رفتاری کانرز، پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت بود. داده های حاصل از آزمایش با استفاده از روش های آماری توصیفی و سپس با استفاده از روش های آمار استنباطی (تحلیل کواریانس) تفاوت های موجود بین دو گروه بررسی شد. یافته های نتایج نشان داد که مشکلات رفتاری و عزت نفس آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در سطح (p<۰.۰۰۱) بطور معناداری متفاوت است. براساس نتیجه گیری مطالعه، آموزش رفتاری والدین در مشکلات رفتاری و عزت نفس کودکان موثر است و از این روش می توان در کنار دیگر مداخلات درمانی، در محیط های کلینیکی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه بیش فعالی ، آموزش رفتاری ، عزت نفس ، مشکلات رفتاری