بررسی رابطه تناسب فرد سازمان با رضایت شغلی مدیران بانک

نیروی انسانی در هر سازمان جزء مهمترین منابع سازمان به شمار می رود. هرچه تناسب فرد-سازمان بیشتر باشد، پیامد های شغلی مثبت تر خواهد بود. از آنجا که تلاش هر فرد ناشی از انگیزش و رضایت او می باشد، انگیزش و رضایت فرد پیش نیاز مهمی برای انجام کار به صورت اثر بخش می باشد. این مقاله به منظور بررسی رابطه تناسب فرد-سازمان و رضایت شغلی مدیران بانکی در سال۱۳۹۷ انجام شده است.روش: این پژوهش به صورت یک مطالعه توصیفی-همبستگی انجام گرفت. جمعیت مورد مطالعه مدیران بانک سپه بودند. نمونه گیری با استفاده ازروش سرشماری صورت گرفت(۱۵۰=n). اطلاعات از طریق دو پرسشنامه استاندارد تناسب فرد-سازمان و رضایت شغلی که روایی آنها با روش محتوایی و پایایی آنها با روش محاسبه ضریب آلفای کرانباخ( ۹۲/۰r۱=) و(۸۶/r۲=.) تایید شد، جمع آوری گردید. داده ها با نرم افزارspss۱۶ و با روش های آماری در سطح توصیفی به صورت در صد،میانگین،انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و در سطح استنباطی با استفاده از آزمون T و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج : یافته های پژوهشی نشان داد که از میان مولفه های تناسب فرد، میانگین مولفه های ویژگی شغلی و علایق بالاتر از سطح متوسط و میانگین مولفه های دانش، مهارت، شخصیت پایین تر از سطح متوسط و در مجموع میانگین تناسب فرد کمتر از سطح متوسط بود. همچنین میانگین مولفه های تناسب سازمان(اهداف و ارزش ها) بالاتر از سطح متوسط بود. از میان مولفه های رضایت شغلی، میانگین مولفه فرصت، بالاتر از حد متوسط و میانگین مولفه های کار، درآمد، همکاران و سازمان پایین تر از حد متوسط ودر مجموع میانگین رضایت شغلی کمتر از سطح متوسط بود و در نهایت ضریب همبستگی ساده بین تناسب فرد-سازمان و رضایت شغلی در مدیران بانک در سطح۰۵/۰≥p مستقیم ومعنادار بوده و نتایج رگرسیون چندمتغیره نیز نشان داد که رابطه بین تناسب فرد-سازمان و رضایت شغلی معنادار بوده است.

کلیدواژه ها:

تناسب فرد-سازمان ، رضایت شغلی ، مدیران بانک