بررسی اثر حرارت بر مقاومت کششی ، خمشی و ضربه ای بتن خودتراکم حاوی سنگدانه بازیافتی گرانیتی و الیاف

حرارت بالا یکی از مهم ترین فرآیندهای زوال فیزیکی است که دوام سازه بتنی را تحت تاثیر قرار می دهد . در حرارت بالا کاهش مقاومت ، ترک خوردگی و در شرایط خاص ، خرد شدن ممکن است اتفاق بیفتد؛ اما با اضافه نمودن الیاف می توان آن را به حداقل کاهش داد. صنعت ساختمان ، بزرگ ترین مصرف کننده مصالح و برداشت کننده مواد از زمین و در عین حال بزرگ ترین تولیدکننده ضایعات و زباله هایی است که به محیط زیست وارد می شوند. یکی از راه های مناسب جهت کاهش مصرف مصالح ، بازیافت و به کارگیری مجدد مصالح دورریختنی می باشند. ساخت بتن های حاوی سنگدانه های بازیافتی به عنوان یک استراتژی اساسی جهت دست یابی به توسعه پایدار محسوب می گردد . لذا در این تحقیق ، بررسی خصوصیات مکانیکی بتن خودتراکم الیافی دارای سنگدانه بازیافتی تحت اثر دماهای ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ درجه سانتی گراد صورت گرفته است . نتایج نشان داد که افزودن الیاف و سنگدانه های بازیافتی گرانیتی باعث افزایش مقاومت خشی ، کششی و مقاومت ضربه ای نمونه ها شده است . همچنین افزایش حرارت تا ۵۰۰ درجه سانتیگراد منجر به کاهش مقاومت کششی ، خمشی و ضربهای شده است . تاثیر الیاف در افزایش مقاومت در برابر ضربه بیش تر از سنگدانه گرانیتی است .

کلیدواژه ها:

حرارت ، سنگدانه بازیافتی ، الیاف فولادی ، بتن خودتراکم ، مقاومت خمشی ، بتن الیافی .