نقش آموزش و پرورش در جامعه پذیری

آموزش و پرورش، به عنوان جایگاهی که وظیفه تربیت کودکان و نوجوانان را در ساعاتی از شبانه روز بر عهده دارد مهم ترین مکانی است که می تواند بر جلوگیری از آسیب های اجتماعی و فرهنگی تاثیرگذار باشد. بی تردید آموزش و پرورش میتواند نقش مهمی در راهبردهایی که در جهت پیشگیری از آسیب های اجتماعی برنامه ریزی شده، داشته باشد. همچنین، با توجه به هدف تعلیم و تربیت، وظیفه معلم نیز روشن است. او باید بکوشد که موجود بی تجربه و ناقصی را به سرحد ترقی و کمال برساند وبرای زندگی نوین آماده کند. اجتماع همواره رو به تکامل می رود و محیط اجتماعی نسل به نسل پیچیده تر می شود. در نتیجه معلم باید بداند سرنوشت افرادی که به زودی وارد جامعه می شوند به دست او سپرده شده است از. همین روی، با توجه به کارکرد مهم آموزش و پرورش در تولید و نهادینه کردن بسیاری از قواعد، هنجارها و الگوهای فرهنگی و اجتماعی، و تاثیر و نقش بسزایی که این نهاد در راستای فرایند اجتماعی شدن و فرهنگ پذیری افراد جامعه بر عهده دارد، و همچنین با توجه به نقش واسط های معلم، به عنوان یکی از اعضای مهم در نظام آموزش و پرورش، که وظیفه ی اجرای کارکردهای آموزش و پرورش را به عهده دارد، تامل پیرامون فرآیندهای کنونی این نهاد از نظر معلمان، در جهت تعیین و تبیین سهم آموزش و پرورش در کاهش آسیب های اجتماعی و فرهنگی پرواضح و ضروری می آید. این نوشتار با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعاتی در صدد بررسی نقش آموزش و پرورش در جامعه پذیری است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، دبیران ، دانش آموزان ، فرهنگ ، جامعه پذیری.