ارزیابی طرح کنترل سیلاب حوزه شهری میانکوه امیدیه

اجرای طرح های حفاظت خاک و آبخیزداری، گزینه ای مناسب برای کنترل فرسایش و کاهش رسوبدهی حوزه های آبخیز است. آبخیزداری علمی است که برنامه ریزی، اجرای مدیریت طرح های حفظ، احیاء و توسعه و بهره برداری بهینه از منابع طبیعی تجدیدشونده موجود در حوزه های آبخیز را دربر می گیرد. در منطقه خوزستان، شدت بالای بارش در شکل گیری سیلاب های مخرب نقش اساسی دارد و انجام اقدامات حفاظت آب و خاک، از یک سو به دلیل ضرورت انجام اقدامات آبخیزداری برای حفاظت آب و خاک و تعدیل شرایط خشکسالی و از طرف دیگر به دلیل مهار سیلاب های مخرب و کاهش خسارات ناشی از وقوع جریانات طغیانی، اهمیت می یابد. بدین منظور در سال های اخیر ارزیابی و پایش طرح های اجرا شده در حوزه های آبخیز با نگرش سطوح دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده طرح و شناسایی نقاط قوت و ضعف طرح های مذکور به منظور تجربه اندوزی و به کار گیری آن در طرح های آتی، مد نظر قرار گرفته است. در مقاله حاضر به ارزیابی طرح های آبخیزداری منطقه و اثرات آن بر رسوب، سیلاب و رونق اقتصاد منطقه و اشتغال مردم پرداخته شده است. نتایج مقاله حاضر اثرات مثبت اجرای طرح های آبخیزداری را بر کنترل فرسایش، حجم سیلابهای کنترل شده، منابع آب زیرزمینی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی حوزه را نشان می دهد به صورتی که در اقدامات بیولوژیک انجام گرفته، تقریبا ۷۰ درصد نهال های کشت شده رشد کرده و رسوب پشت سازه های ایجاد شده حجم مخازن را کاهش داده که نشان از کنترل میزان فرسایش و تثبیت خاک می باشد.

کلیدواژه ها:

حوزه آبخیز ، ارزیابی اثرات ، کنترل رسوب ، سیلاب ، حوزه آبخیز شهری ، میانکوه امیدیه