تحلیل مشخصه های خشکسالی با استفاده از دو روش حداکثر آنتروپی و حداکثر درست نمایی در شاخص بارش استاندارد شده

شاخص بارش استاندار شده (SPI)، به طور گسترده در پایش خشکسالی مورد استفاده قرار می گیرد، در پژوهش حاضر، مشخصه های خشکسالی با دو روش حداکثر آنتروپی و حداکثر درست نمایی در SPI در ایستگاه سینوپتیک بندرعباس در دوره آماری ۶۶ ساله بررسی گردید. لذا مقادیر شدت، مدت، بزرگی و پیک برای مقیاس های زمانی ۶، ۱۲، ۲۴ و ۴۸ ماهه محاسبه گردید و روند آنها با آزمون تحلیل روند من-کندال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، در روش حداکثر آنتروپی دوره های منظم ترسالی و خشکسالی با تکرارهای ۸تا ۱۲ ساله دیده می شود که به مراتب شدت بیشتری داشته در حالی که روش حداکثر درست نمایی شدت های کمتری را نشان می دهد. در برآورد متغیرهای خشکسالی، در روش حداکثرآنتروپی با افزایش مقیاس زمانی از ۶ به ۴۸ ماهه، میانگین شدت خشکسالی از ۱۰/۱ به ۵۷/۲۳ رسیده در حالی که در روش حداکثر درست نمایی از ۵/۲۶ به ۵۴/۴۵ می رسد. در بررسی تداوم خشکسالی نیز تداوم ها در روش حداکثر انتروپی، از ۶ ماهه تا ۴۸ ماهه از ۷/۶۲ به ۸۲/۸ ماهه افزایش نشان می دهد در حالیکه در روش حداکثر درست نمایی از ۷ به ۷۰/۸۳ ماهه می رسد. میانگین حداکثر بزرگی خشکسالی در روش آنتروپی و حداکثر درست نمایی در مقیاس ۶ ماهه بوده که به ترتیب ۱/۲۸ و ۰/۷۶ و یپک خشکسالی نیز ۰/۷۶ و ۰/۰۵۱ براورد گردید. از طرفی مقدار میانه و کشیدگی در برآورد پارامترها با روش حداکثر آنتروپی نسبت به روش حداکثر درست نمایی بیشتر برآورد شده است. لذا نتایج نشان می دهد، روش حداکثر آنتروپی نسبت به روش حداکثر درست نمایی، مشخصه های خشکسالی را بیشتر تخمین می زند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، شاخص بارش استاندارد ، حداکثر آنتروپی ، حداکثر درست نمایی