دادگاه ها ی شورشی

مناطق جنگ ی گا هی اوقات به عنوان مناطق بی قانون توصیف میشوند اما به ندرت چنین است . شورشیان مسلح اغلب جای گزین دولت به عنوان تامی ن کننده قانون در مناطق تحت حاکمیت خودشان می شوند؛ دادگاه های شورشی بر اساس کار میدانی گسترده، بینش قانع کننده و منحصربه فردی در مورد حکومت قضایی نیروهای مسلح بیان می کنند ، پدیده ای که تاکنون قابل درک نبوده است . دادگاه های شورشی با استفاده از مجموعه ای از مطالعات مورد ی دقیق درباره گروه ها ی مسلح غیر دولتی، در طیف وسیعی از نهادها ی درگیری ، از جمله نیروها ی مسلح فارک در کلمبیا، دولت اسلامی در سوریه و عراق، طالبان در افغانستان، ببرهای تامیل در سریلانکا، ن یروهای مسلح کرد در ترکیه، حزب مسلح دموکرات در سوریه ، اقلیت کردستان عراق استدلال میکنند که برای گروه های مسلح غیر دولتی این امکان وجود دارد که به طور قانونی سیستمی از دادگاه ها را برای اجرای عدالت ایجاد کنند. قواعد حقوق بین الملل عمومی که رفتار ها را در جنگ تنظیم می کنند، میتوانند به عنوان مجوز تاسیس دادگاه ها توسط گروههای مسلح تفسیر شوند؛ زمانی که دادگاه ها ی شورشی به روش منطبق با روند قانونی عمل می کند خواستار میزان مشخصی از به رسمیت شناختن خود توسط دولت ها، نهادها ی بین الملل و حتی سایر گروهها ی مسلح غیر دولتی هستند. با تجزیه و تحلیل حقوقی غنی شده توسط بینش سایر رشته ها، دادگاه ها ی شورشی برای همه محققان و متخصصان علاقه مند به قانون، عدالت و اثربخشی مقامات حقوقی جهانی در شرایط درگیری مسلحانه ضروری است چرا که اجرای عدالت کاری است بس دشوار.سوال کلیدی که در باب آن به تحقیق در مورد دادگاه ها ی شورشی پرداختیم این بود که های مدعیان اجرای عدالت در مناطق درگیر ی مسلحانه توانایی اجرای انصاف و عدالت را همانگونه که بیان میکنند دارند؟ ساختار این دادگاهها به چه شکل است؟در چه مناطقی عدالت را برپا میکنند؟

کلیدواژه ها:

اجرای عدالت ، دادگاه ، دادگاه غیر دولتی ، دادگاه ها ی شورشی ، دادگاه های کردی ، دولت اسلامی شورشیان مسلح ، طالبان ، عدالت ، عدالت ببر تامیل ، عدالت شورشی ، عدالت فارک ، مناطق جنگی.